Vrij kort na de wedstrijd in Oostenrijk sloot de definitieve inschrijving voor het EK in Noorwegen en werden de zes afgevaardigden bekend gemaakt. Ik was één van de gelukkigen met Winny en Trump was zelfs officieel mijn reservepaard. Daar was het hele verhaal met twee paarden natuurlijk om begonnen, om niet zo afhankelijk te zijn van één paard voor de wedstrijden. Dat ik in zo’n korte tijd met beide paarden in de EK selectie terechtkwam was een mooie opsteker.
[Not a valid template]Vanaf de voorbereidingen op het EK ben ik begonnen met deze site. In het archief onder de maand augustus is alles over het EK en de voorbereidingen terug te lezen, dus laat ik het nu bij de destijds beloofde terugblik op het EK waar ik nog niet aan toegekomen was. Van tevoren was mijn inschatting dat ik gelet op de leeftijd en ervaring van Winny en van ons als combinatie, tevreden moest zijn met een plek bij de eerste zes, en dan hopen op een goede dag van mij en een mindere van de concurrentie om voor een verrassing te kunnen zorgen. Achteraf gezien bleek die inschatting redelijk te kloppen, wat echter niet wil zeggen dat ik heel tevreden was met de zesde plaats in de individuele proef. We hebben naar mijn idee in geen van de drie proeven op het EK echt laten zien wat er in zat. Dat wil niet zeggen dat het slechte proeven waren, maar in bijvoorbeeld Eindhoven was Winny beter bij de les en kon ik een actieve en nauwkeurige proef rijden. In Noorwegen moest ik echt flink werken om hem door de proef te sturen, en dat zie je zeker in zo’n deelnemersveld terug in de punten. [Not a valid template]Ondanks de lastige omstandigheden daar was Winny wel braaf, en het is alleen maar te hopen dat hij er veel van heeft geleerd. Gelukkig bleven we als team de Belgen net voor en wonnen we brons in de landenwedstrijd, waardoor ik toch nog met een medaille naar huis ging. Vaak leverde ik een grote, zo niet de grootste bijdrage aan het teamresultaat, en hoewel dat dit keer niet lukte bleek mijn plaats in het team (en dus de medaille) op basis van de individuele resultaten wel terecht. Dit EK was helaas het eerste internationale kampioenschap waarvan ik thuiskwam zonder individuele medaille.
[Not a valid template]Amper twee weken na het EK werd het NK georganiseerd tijdens Breda Hippique. Die planning was natuurlijk bepaald niet ideaal. Doordat ik Winny thuis kon laten en met Trump kon starten werden we eigenlijk wel beloond voor alle tijd, geld en moeite die we in het hebben van twee wedstrijdpaarden hebben gestoken. Ik zeg nadrukkelijk we, want zonder de steun van mijn ouders en Miranka zou ik helemaal niet kunnen rijden, laat staan met twee paarden. Trump liet zich erg goed zien in Breda, met name in de eerste proef stond hij er goed aan en maakte bijna geen fouten. Ik vond zelf het verschil met de rest wel wat klein, maar ik won beide proeven en werd voor de 4e keer Nederlands kampioen. Door de score van ruim 66% werd ik naast Winny ook met Trump opgenomen in het A kader.
Al met al was 2009 een veelbewogen en druk jaar. Het belangrijkste was echter dat ik weer volop mee kon doen met de (internationale) wedstrijden. Ik hoop dat we volgend jaar hier op verder kunnen bouwen, om zo ook het laatste stapje terug naar de internationale top weer te kunnen maken. Natuurlijk is het grote doel voor komend jaar deelname aan de wereldruiterspelen in Kentucky maar zoals al eerder gezegd, plannen en paarden gaan niet altijd samen. Dat is met name dit jaar wel meer dan eens gebleken.
Laatste reacties