[Not a valid template]Vandaag was het tijd voor de individuele proef. Grade II moest wederom (gelukkig) behoorlijk vroeg aan de start, waardoor wij niet op het heetst van de dag hoefden te rijden. Ik startte daarnaast alleen met Triumph, dus ik kon al mijn energie in één proef stoppen, en Trump had gelukkig ook nog energie genoeg.
Het losrijden voelde beter als de dag ervoor. De proef zelf ging ook een heel stuk beter. Dit keer werden we niet dwarsgezeten door rondvliegend ongedierte en bleef Trump beter bij de les. De staponderdelen inclusief de keertwendingen gingen ook goed waardoor de score en plaatsing hoger uitviel dan gisteren. Ik werd vierde met ruim 67%. Geen superscore maar er werd over het algemeen niet erg hoog gepunt.
Helaas heeft mijn fototoestel waarschijnlijk vanwege de hitte de geest gegeven, vandaar slechts een foto van trouwe verslaggeefster en supporter Dorli Welp.
De dag kreeg echter vlak na de prijsuitreiking een onverwachte ‘invulling’. Mijn naam werd omgeroepen met de mededeling dat ik mij moest melden bij het secretariaat. Het bleek dat ik naar de dopingcontrole moest. Dat heb ik in jaren niet meer hoeven doen, maar het was bepaald niet de eerste keer dus wat dat betreft was er niet veel aan de hand. Tijdens het invullen van de papierwinkel zei ik al dat het meeste vocht waarschijnlijk in mijn drijfnatte t-shirt zat en het nogal eens een langdurig verhaal kon gaan worden. En dat bleek helaas te kloppen.
Voor diegene die niet zo thuis is in de dopingcontrole procedure: Vanaf het moment dat je aangewezen wordt voor een dopingcontrole blijft er constant een official in je buurt om te controleren of je niets doet wat de dopingtest zou kunnen beïnvloeden. En ja, dat betekent ook dat er meegekeken wordt op het moment dat je in de opvangbeker moet plassen. Daar zit je op zich natuurlijk al helemaal niet op te wachten, maar voordat het eens zover was. Ik denk bijna 20 glazen water/sap en 5 (!) uur later was ik er eindelijk vanaf. Al die tijd had ik dus een persoonlijke bodyguard en kon ik niet veel meer doen dan in de schaduw zitten en zo weinig mogelijk doen, om niet nog meer te zweten in die hitte. In het begin konden we nog wat ouwehoeren over voetbal en de wedstrijd, maar na twee uur was de lol er voor beide partijen eigenlijk wel af. Hij zal in ieder geval denk ik niet snel meer zeggen dat Nederlanders zeikerds zijn…
Eenmaal weer verlost van mijn bewaker was het tijd om wat te gaan eten en de spullen klaar te gaan maken voor morgen, dan moeten we ook weer vroeg van start in de kür. Het belangrijkste van vandaag was dat we hebben laten zien dat de score van gister slechts een incident was, en we gaan er natuurlijk morgen nog een schepje bovenop proberen te doen.
Laatste reacties