Wereldkampioenschappen met twee gezichten
11 oktober 2010
KENTUCKY/LEXINGTON (KNHS) – De wereldkampioenschappen in de Amerikaanse staat Kentucky kunnen op verschillende manieren de geschiedenisboeken ingaan. De World Equestrian Games (WEG) van de gedevalueerde toegangsprijzen, de WEG van de wegblijvende bezoekers, de WEG van de organisatie die overal winst uit wenste te slaan maar uiteindelijk het deksel op de neus kreeg, de WEG van de chaos, de WEG van de dressuurbaan voor de para dressuurruiters met de verkeerde maatvoering of de WEG waar de tijdwaarneming uitviel bij de vaardigheid mennen. Tegelijkertijd was het een WK met zeer grote terreinen, indrukwekkende stadions en een prachtige omgeving doordrenkt met racepaardenhistorie.
Voor Nederland en de KNHS zal deze WEG vooral de geschiedenis ingaan als de WEG van grootse euforie en diepe teleurstelling. Teleurstelling omdat Carmen Romer en Tim Lips van hun paard tuimelden, teleurstelling omdat Parzival zich op zijn tong beet. Teleurstelling omdat Petra van de Sande een fout maakte in haar dressuurprogramma en het paard van Gert Bolmer de rem erop zette toen het niet moest waardoor Nederland een bronzen teammedaille miste. Teleurstelling ook over de falende springequipe die haar uitzending naar deze WEG als titelverdediger niet wist te rechtvaardigen. Woede om de sabotage daad die werd gepleegd op het marathonrijtuig van Chardon. Gevolgd door verbazing dat de FEI een van de paarden van Chardon aanwijst voor dopingcontrole waardoor het er alle schijn van heeft dat de FEI zelfs een sportman die 30 jaar lang een onbezoedelde staat van dienst heeft een oor denkt aan te kunnen naaien. Hoe gemakkelijk moet het voor de vandaal zijn geweest om voor of na het beschadigen van de koets de paarden die vijftig meter verderop gestald stonden iets toe te dienen?
Euforie was er ook omdat Moorlands Totilas in de dressuur onverslaanbaar bleek en drie gouden medailles wist te winnen. Bovendien wist Nederland voor het eerst in de historie een gouden wk-teammedaille in de dressuur te winnen. Duitsland was in de dressuur vanaf 1974 onverslaanbaar. Vreugde was er ook om de schitterende gouden medaille van het vierspanteam, waarvan de teamleden ook alle drie in de top zes eindigden. Blijdschap was er bij de gouden medaille van Petra van de Sande en de andere medailles bij de para dressuur. De WEG in Kentucky bewees overduidelijk dat het niet uitmaakt hoe slecht de organisatie is, maar de sport altijd als winnaar uit de bus komt.
In alle acht disciplines kwamen steeds weer waardige wereldkampioenen op de hoogste trede van het ereschavot en zij werden steeds weer geflankeerd door sporters die een fractie tekort hadden geschoten. Toch kan met voldoening worden geconstateerd dat Nederland zeer hoog in het medaille klassement is geëindigd met vijf gouden medailles, drie zilveren medailles en een bronzen plak. Daar mag hippisch Nederland dik tevreden mee zijn.
Jacob Melissen,
In opdracht van de KNHS
Meer info zie: www.alltechfeigames.com
Foto’s: www.melissen.net
Laatste reacties