Het volledige NK verhaal…

Bij deze zoals gisteren toegezegd dan eindelijk het volledige verslag van het NK tijdens Outdoor Gelderland in De Steeg, inclusief een korte voorbeschouwing.

Vorig jaar was de aanloop naar het NK met Triumph allesbehalve ideaal vanwege onder meer een telkens terugkerende hoefzweer, maar werd ik met afstand Nederlands kampioen met mooie scores. Dit jaar was de voorbereiding zeker niet beter, en ook met Vorman ging het uitgerekend nu niet helemaal lekker. Nou heb ik helaas de nodige ervaring met lastige voorbereidingen, maar zoals al eerder gezegd zou het wel een enorme uitdaging worden om mijn titel te prolongeren, ook met het oog op het deelnemersveld in grade II.

Met twee paarden op wedstrijd gaan is in ieder geval voor mij een behoorlijke onderneming, maar gelukkig waren zowel mijn ouders als Marion dinsdag al op stal om te helpen met het wassen van de paarden, poetsen en inpakken van alle spullen en alles wat maar nodig was. Zonder die hulp had ik het zeker niet gered, en was ik een dag voor de wedstrijd al gesloopt geweest. De wedstrijddag begon om 04:00 uur in het bed&breakfast waar ik overnachtte. Zonder de andere gasten wakker te maken in het donker een huis uit sluipen wat je niet kent kan best lastig zijn, maar volgens mij is dat redelijk goed gelukt, ik mag tenminste nog terugkomen. Eenmaal op stal aangekomen snel de trailers aangekoppeld en de paarden gevoerd en ingepakt voor de reis. Zo vertrokken we uiteindelijk iets na 05:00 richting De Steeg, zodat we nog op tijd zouden zijn om even de baan te kunnen verkennen. De reis verliep redelijk vlot, en we waren precies op tijd om nog even de paarden aan de hand te stappen in en om de wedstrijdbaan.

[Not a valid template] [Not a valid template]Ik moest als eerste met Vorman rijden en het losrijden bij Miranka zag er op zich niet verkeerd uit, maar we hebben het wel erg rustig aan gedaan. De proef was niet flitsend, maar er zaten geen grote fouten in. Waar ik vorig jaar nog blij verrast was met de scores op het scorebord, viel me de ruim 61% toch wel tegen. Achteraf zou blijken dat er in het algemeen vaak niet hoog werd gepunt maar het was in ieder geval geen goed begin van de dag. Voordat ik met Triumph de ring in moest was het eerst de beurt aan Yvette met BMC Toermalijn. Het begin van haar proef was veelbelovend, totdat er een golfkar vlak achter de ring langs reed waardoor Toermalijn in de stop ging en even niet meer verder wilde. Wat later in de proef ontstond nog een keer de nodige spanning, waardoor Yvette na de eerste proef al kansloos was voor een mooie eindklassering. Daarna was het de beurt aan Triumph. Hij was natuurlijk al een tijdje niet mee geweest op wedstrijd, dus ik was benieuwd hoe dat uit zou pakken. Het losrijden ging boven verwachting, qua beweging liep hij weer zoals we dat graag zien, maar ik weet ook als geen ander dat dat nog niets zegt over het aan elkaar rijden van de proef. Het drafgedeelte ging redelijk, al merkte ik wel dat Trump wat te weinig rust in zijn lijf had waardoor ik wat voorzichtig moest rijden om geen grote fouten te maken. Dat gebrek aan rust brak ons vooral op in de stap onderdelen, daar lieten we achteraf gezien de meeste punten liggen. De score van 64,4% bleek uiteindelijk goed voor een derde plaats achter Petra van de Sande en Demi Vermeulen.

Na de prijsuitreiking van het eerste onderdeel begon het lange wachten. De eerste rubriek begon om 08:00, maar de tweede pas om 17:00 dus het werd hoe dan ook een ontzettend lange dag. Om de paarden niet al die tijd op de trailer te laten staan mochten we ze stallen bij de osteopaat van zowel mijn paarden als mijzelf; Frank Dirckx. Frank woont in de buurt van het wedstrijdterrein en ik ben hem dan ook zeer dankbaar dat we gebruik mochten maken van zijn stallen. Miranka, Marion en mijn ouders zorgden voor het vervoer van het wedstrijdterrein naar de stal van Frank en weer terug, zodat ik me rustig kon houden om nog genoeg over te hebben voor nog twee proeven.

[Not a valid template] [Not a valid template]Met Vorman hebben we in de tweede proef een alles of niets poging gedaan, en het werd triest genoeg niets. De volgende dag is hij meteen weer nagekeken door zowel de hoefsmid als de dierenarts, en we hopen maar dat we haar weer fit kunnen krijgen voor de observatiewedstrijd van volgende week in Frankijk. Ze heeft in de korte tijd dat ik met haar rijdt al vaak laten zien goed te kunnen scoren, en daar passen dit soort uitslagen absoluut niet bij. Dat dit juist op het NK en een observatiewedstrijd moet gebeuren is extra zuur maar het is helaas niet anders. Yvette revancheerde zich voor de teleurstellende eerste proef met een score van 64,28% en een derde plaats. Ook met Triumph waren we van plan om de score van de ochtend te verbeteren, maar de in deze proef zeer ruim aanwezige staponderdelen kwamen hiervoor niet goed genoeg uit de verf. Ik werd vierde in het tweede onderdeel, maar werd met Triumph wel derde over twee onderdelen zodat we in de finale van start mochten. Duidelijk was al wel dat de achterstand op Petra te groot was om haar nog in te kunnen halen in de finale, waardoor ik de nationale titel die ik officieel vanaf 2006 in mijn bezit had kwijt was.

[Not a valid template] [Not a valid template]De finale begon gelukkig niet zo vroeg als het eerste onderdeel, maar omdat ik pas rond half één ‘s nachts in mijn bed lag ging ook daar weer een korte nacht aan vooraf. Trump kon ‘s ochtends vroeg nog even de wei in voordat we weer vertrokken richting De Steeg, om te proberen het NK toch nog enigszins goed af te sluiten. Dat lukte wat mij betreft behoorlijk goed. Ik kon er meer aan rijden dan de dag ervoor waardoor het beeld mooier en actiever was. Helaas was het niet genoeg om nog een plaatsje op te schuiven in het klassement, en bleef ik op de derde plaats staan achter Petra van de Sande en Demi Vermeulen. In grade III ging de titel naar Sanne Voets, in grade IV wederom naar Frank Hosmar.

Volgende week dinsdag vertrekken we alweer voor de volgende observatiewedstrijd die helaas heel wat verder van huis is; we gaan naar het Franse Mulhouse. Twee van dergelijke wedstrijden zo kort op elkaar is natuurlijk niet ideaal, maar er zit nu niets anders op dan het beste ervan proberen te maken. In de strijd om de EK plaatsen hebben de kampioenen natuurlijk goede zaken gedaan, maar de strijd is nog lang niet gestreden dus we gaan er weer (voor zover mogelijk) volop tegenaan volgende week…