[Not a valid template]Zoals beloofd bij deze verslag van de wedstrijd waarvan ik lange tijd dacht dat we die niet zouden gaan rijden. ‘s Ochtends waren we wel meteen begonnen met het wassen van Triumph, en de meeste spullen waren al gepoetst. Daarna was het vooral op internet kijken naar de weersvoorspellingen en facebook in de gaten houden voor de ervaringen of beslissing om niet te gaan van anderen. We moesten uiterlijk om half twee vertrekken, en tot kwart voor één had ik eigenlijk het idee dat we niet zouden gaan. We hebben immers al de nodige ellende onderweg mee gemaakt en dan wordt je wel voorzichtig. Ik wilde uiteraard dolgraag starten na onze gedwongen pauze, ook met het oog op Jumping Amsterdam, maar nooit ten koste van Trump (of welk paard dan ook). Na wat bellen en sms’en kregen we van meerderen te horen dat de reis ook met een trailer gewoon goed te doen was, en werd dus alsnog alles ingepakt om te gaan vertrekken. Bij twijfel zouden we meteen omdraaien maar dat bleek nergens voor nodig, en we kwamen zonder problemen precies op de geplande tijd aan in Drachten.
We hebben Trump nog even de wedstrijdbaan laten zien maar zoals meestal keek hij nergens naar en konden we even later beginnen met het losrijden voor de proef. Met het oog op de startlijst die nog eens flink uitgedund was vanwege het weer en het programma na onze rubriek, dacht ik dat het losrijterrein wel lekker rustig zou zijn. Dat bleek overduidelijk verkeerd gedacht. Er waren inderdaad nauwelijks ruiters in voorbereiding op hun proef, maar des te meer combinaties die ‘gewoon’ aan het trainen waren voor de wedstrijden van de komende dagen. Mijn balans wordt er bepaald niet beter op als ik constant om me heen moet kijken waar iedereen blijft, en Trump leek ook een beetje kriegel te worden van het zeker voor onze doen gekrioel in de losrijbaan. Aan de ene kant bleek zo duidelijk dat wij meestal redelijk verwend zijn qua ruimte, aan de andere dat dat voor sommigen van ons in ieder geval ook wel nodig is om echt goed te kunnen presteren. Laten we het voor nu maar houden op een leerzame ervaring…
[Not a valid template]Eenmaal in de wedstrijdbaan was wel duidelijk dat het geen makkelijke proef zou worden, maar de kunst is dan om er het beste van te maken en ik denk zelf dat dat goed gelukt is. We begonnen de proef heel sterk, met voornamelijk zevens en achten. Daarna volgde het ellenlange stapgedeelte waarin de cijfers wel wat naar beneden gingen maar we op de eerste keertwending na eigenlijk geen fouten maakten. Trump mocht wel wat meer rust hebben maar zoals al eerder gezegd is zijn eerste wedstrijd nooit zijn beste, dus gezien de omstandigheden waren zowel Miranka als ik hier best tevreden mee. Het laatste deel van de proef verliep goed, maar daar valt nog wel wat winst te halen om echt weer op een mooie eindscore te komen.
Voor nu was het ruim voldoende om een startbewijs voor Jumping Amsterdam te bemachtigen, en een eerste stap om weer wedstrijdritme op te doen voor zowel mij als Trump. Natuurlijk kan en moet het nog een stuk beter, maar je moet ergens beginnen. En met net geen A-kader score had het ook wel minder gekund. De jurering vond ik trouwens meer dan prima, dat mag ook wel eens gezegd worden. Hoewel één jury wat lager zat dan de andere twee durfde men in ieder geval wel hoge punten te geven voor wat goed was maar ook naar beneden te gaan voor slechtere onderdelen. Daarbij stonden er nog de nodige opmerkingen op het protocol, heel wat beter dan een lijst met zesjes zonder opmerkingen wat mij betreft. Als er ondertussen geen hele vervelende dingen gebeuren starten we op 20 januari tijdens Jumping Amsterdam, waar een plek bij de eerste vijf een startplaats voor de finale oplevert.
Laatste reacties