Na slechte generale helaas ook slechte première

[Not a valid template]Hoewel de titel wellicht anders doet vermoeden, had die slechte première niets met de voorbereiding te maken, althans niet met die van ons. Gisteren is ontzettend veel werk verzet om ons tiptop aan de start te krijgen, en dat is heel goed gelukt. Waarschijnlijk is alle ellende veroorzaakt doordat ze vastgelegen heeft in de stal, aangezien haar lijf bij behandeling door de fysio op zoveel plaatsen niet in orde bleek. Vorman voelde vandaag vanaf het begin een stuk beter aan. Het losrijden bij Miranka ging goed, en ik kon er ook lekker aan rijden. Vorman was een stuk actiever van zichzelf en ik ging met veel vertrouwen richting de wedstrijdbaan. Eenmaal in de ring werd dat zeker niet minder, ze werd door het toch al best in grote aantallen aanwezige publiek nog wat mooier en om de wedstrijdring heen voelde ze echt heel fijn. Toen de bel eenmaal ging om te starten had ik dus ook niet veel tijd nodig en ging ik meteen van start. Het binnenkomen en halthouden ging goed, het voorwaarts gaan ook maar in de eerste hoek ging Vorman opeens op de rem, wat me totaal verraste. Vorman kijkt eigenlijk nooit ergens naar en als ze kijkt loopt ze er hooguit met een boogje omheen. Al snel bleek wat de oorzaak was, om te voorkomen dat de hekjes om kunnen waaien had men overal zandzakken achter de hekjes gelegd, die er tijdens de trainingsdagen niet lagen.
Bij het om de ring rijden was dit nog niet zo’n probleem, maar eenmaal in de ring zien de paarden dan opeens iets raars door de spijlen van de hekjes, wat dus gedurende de proef meerdere keren voor spanning zorgde. Door de eerste onverwachte beweging kreeg ik nogal last van mijn spieren, en werd het dus sowieso heel moeilijk de rest van de proef goed actief te blijven rijden. Ik heb er alles aan gedaan om de opgelopen schade de rest van de proef in te halen maar ze bleef het af en toe toch spannend vinden, en dan heb ik domweg te weinig been om het er toch soepel uit te laten zien.
De score kwam uiteindelijk uit op 66,1% en een elfde plaats. Natuurlijk zwaar teleurstellend, des te meer omdat je behoorlijk machteloos bent in dit soort situaties. We hebben drie dagen lang de bak kunnen verkennen waarbij alles precies zo zou zijn als tijdens de wedstrijd, en dan veranderd de organisatie op de ochtend van de wedstrijd zoiets belangrijks. Voor de rest niets dan lof over de organisatie, ze hebben hun zaakjes over het algemeen prima voor elkaar, maar dit was toch wel een heel vervelend ‘slippertje’. We moeten het er helaas mee doen, maar is natuurlijk ook voor het landenklassement niet bepaald gunstig. Petra had in de laatste groep starters ook last van spanning en de score viel tegen. Zij eindigde met 68,09% op de zesde plaats. Morgen moeten Frank en Sanne nog rijden, en kunnen we een tussenbalans opmaken wat betreft het landenklassement.