Op de valreep alsnog naar Roosendaal

Er was een klein wonder, en veel hulp van allerlei mensen voor nodig maar het is uiteindelijk gelukt, we kunnen toch van start tijdens de internationale wedstrijd in Roosendaal. Vanwege mijn rugblessure heb ik meer dan twee maanden niet mogen rijden, en moest het daarna ook heel voorzichtig opbouwen. Helaas lukt het nog niet om met Vorman te starten, maar gezien de sinds dit jaar gewijzigde kwalificatie eisen van de FEI voor het EK wilden we toch graag van start. Waar het vroeger voldoende was om als ruiter 60% te scoren tijdens een 3 sterren wedstrijd, moet dat nu per combinatie van ruiter en paard.
Na het ongeluk van Florencia heb ik alleen nog met Vorman aan die eis voldaan, en omdat ook plan B mislukte moesten we op het laatste moment nog overschakelen naar plan C. Dat hield in dat ik met een paard van Miranka en veel hulp van haar, mijn ouders, vriendin en de afdeling topsport van de KNHS op het laatste moment alsnog af kon reizen naar Roosendaal.

We gaan dus niet voor de prijzen, maar vooral om aan de kwalificatie eis te voldoen, en niet te vergeten eindelijk weer eens de wedstrijdring in te rijden. Sinds de Paralympics in Londen vorig jaar heb ik pas één proef kunnen rijden, dus het werd ook hoog tijd. De keuring vanochtend is in ieder geval prima verlopen, dus we kunnen om 19.39 de ring in voor de teamtest. De uitslagen zijn hier te volgen, foto’s volgen zo spoedig mogelijk.