Interview NOC*NSF

NOC*NSF plaatst van alle deelnemers aan de Paralympics in Londen een uitgebreid interview, onderstaand het resultaat van het leuke gesprek met Romy Vooys, die alle interviews verzorgd:

Naam: Gert Bolmer
Geboortedatum: 25 april 1983
Woonplaats: Den Ham
Werk: Netwerkspecialist bij KPN
Sport: Ruitersport
Prestaties: PS zilver (2000) PS brons (2000, 2004); WK zilver kür (2010); WK brons kür (1999, 2003); WK brons individueel (1999, 2003); WK brons team (1999,); EK brons kür (2002); EK brons individueel (2002, 2005), EK brons team (2009)
Eerdere deelname: Sydney 2000 en Athene 2004

Gekwalificeerd door: vormbehoud te tonen op de onderdelen Champions en Freestyle Test (juni 2012)

Wedstrijddata tijdens de Spelen:
– 30 augustus, 10.00, landenwedstrijd
– 1 september, 10.00, Championships Test
– 3 september, 10.00, Freestyle Test

Het is ongeveer 170 kilometer rijden voordat ruiter Gert Bolmer bij zijn paarden is. Hij rijdt met grote regelmaat van zijn woonplaats Den Ham naar Best om te trainen. “Mijn paarden staan in Best, Daartussen heb ik nog een stop in Apeldoorn, want naast mijn topsportcarrière heb ik ook nog een fulltime baan.”

Een druk programma voor Bolmer, maar hij heeft het er voor over. “Ik heb er bewust voor gekozen. Ik weet dat mijn paarden in Best goed verzorgd worden en dat er elke dag met ze getraind wordt. Bij mij in de buurt heb ik nooit zo’n stal gevonden, daarom heb ik het er voor over om elke keer op en neer naar Best te rijden. Ik ga altijd woensdagmiddag vanuit mijn werk naar Best. Dan train ik, blijf ik daar slapen en ga ik donderdagochtend weer terug naar Apeldoorn om te werken. Vrijdagmiddag rijd ik dan weer naar Best en ben ik daar het hele weekend om te trainen of deel te nemen aan wedstrijden.”

Handig is de afstand niet, maar de samenwerking met zijn trainster Miranka Schellekens is optimaal. “Ik ken Miranka al dertien jaar. Ze weet hoe ze mijn paarden dingen moet aanleren. Ze weet wat wel en wat niet kan. Met links kan ik minder dan met rechts, dus het is ook fijn dat zij het paard aan beide kanten goed kan trainen. Het is een bewuste keuze die er voor zorgt dat mijn paarden op topniveau zijn en dat ik kan blijven werken, want paardensport is en blijft duur. Daarnaast ben ik wekelijks te vinden op Papendal en train ik ook thuis, om zelf te paard zo optimaal mogelijk te kunnen presteren.”

Lichte dwang
Als klein jongetje wordt Gert Bolmer, onder lichte dwang, op een pony gezet. Het paardrijden werd aanbevolen door zijn fysiotherapeut en moest zijn motoriek en balans verbeteren. Bolmer is namelijk geboren met cerebrale parese, wat inhoudt dat hij last heeft van spasme. Het duurt even voordat Bolmer plezier krijgt in het rijden, maar het wordt, als hij zijn balans beter onder controle krijgt, steeds leuker. Bolmer doet het zo goed dat hij als zeventienjarige jongen wordt geselecteerd voor de Paralympische Spelen van Sydney. “Ik was nog heel onervaren. Ik had nog nooit gevlogen en toen moest ik gelijk zo’n lange vlucht naar de andere kant van de wereld maken. Die Spelen waren wel heel bijzonder. Ik zat een maand in het buitenland. Kwam tijdens de openingsceremonie een stadion binnen waar 110.000 mensen op de tribune zaten. Ik werd als klein jongetje echt in het diepe gegooid.”

Op leenpaarden naar de medailles
De Paralympische Spelen van 2000 waren sowieso een bijzondere editie. Daar werd gereden op leenpaarden, omdat het te duur was om de paarden te laten invliegen. “Je kreeg een paard aangewezen en dat was dan jouw paard voor de wedstrijd. Ik heb de dag voor de wedstrijd nog een nieuw paard gekregen. Die van mij kon niet tegen de muziek. Nog voordat we in de ring waren om te oefenen, ‘flipte’ het paard. Gelukkig zagen een paar belangrijke officials op de tribune dat en toen heb ik die dag nog een ander paard gekregen.”

Tijd om zich druk te maken had Bolmer toen niet. Hij moest in korte tijd een combinatie zien te vormen met het paard. “Ik kon ook niet anders. Je wilt er op zo’n moment toch het beste van maken en dat heb ik toen gedaan. Ik kwam thuis met twee medailles. Een zilveren en een bronzen.”

Na de Paralympische Spelen van Sydney kocht Bolmer een nieuw paard, met de intentie om daarmee de Spelen van 2004 in Athene te halen. “Dat is me gelukt. Ik heb het paard getraind en we hebben samen naar de Spelen toegewerkt. Dat vind ik mooi, samen ergens naar toe werken en beter worden. In Athene kon ik op mijn eigen paard laten zien wat ik in huis had. Met het team wonnen we toen brons en met de individuele proef won ik eveneens brons.”

Spannende kwalificatie
In 2008 miste Bolmer de Spelen in Beijing door pech en blessures. Dat weerhield hem er niet van om zich vol op London 2012 te storten. Toch werd de kwalificatie voor die Spelen nog spannend voor hem. “Er hadden veel meer ruiters voldaan aan de nominatie-eisen dan dat er plaats was. Ik stond er – na het wereldkampioenschap in Kentucky – goed voor, maar toen werd ik ziek en moest mijn paard worden geopereerd. Ik miste het Europees kampioenschap en het nominatie- en vormbehoud moment in Breda. Dat waren belangrijke wedstrijden, maar daarna heb ik, onder andere in Mannheim, laten zien dat ik erbij hoor. Dat ik meedoe om de medailles.”

Tot nu toe is Gert Bolmer op bijna alle grote toernooien met een medaille thuisgekomen. Dat is hij ook deze zomer weer van plan. “Ik denk dat we het sterkste Nederlandse team hebben dat ooit is afgevaardigd. We strijden, in onze eigen klasse, allemaal mee om de medailles. Ik doe dat in Grade II. Een heel sterke klasse waar ik onder andere Petra van de Sande tegenkom. We zijn teamgenoten, maar we zitten elkaar ook wel eens in de weg als het gaat om de medailles.”

Dat kan ook zo zijn in Londen, maar Bolmer is niet bang. Hij weet wat zijn doel is: een medaille. “Ik ben er klaar voor. Ik train gewoon door en zet de laatste puntjes op de i. Ik ga geen gekke dingen meer doen. Van mij mogen de Spelen beginnen.”

Volg Gert Bolmer via:

Twitter: @GertBolmer
Facebook: www.facebook.com/gertbolmer
Site: www.gertbolmer.nl