[Not a valid template]Het is weer kerst, dus ook tijd voor de terugblik op het afgelopen jaar. Het vorige jaaroverzicht sloot ik af in de hoop dat we de pech van 2011 achter ons konden laten en we er volop tegenaan konden gaan in het Paralympische 2012. Dat laatste hebben we absoluut gedaan, dat eerste had nog wel wat verder weg mogen blijven.
Het jaar begon begon qua sport op 5 januari, met de rubriek tijdens het Internationaal Concours Noord Nederland (ICNN) in Drachten. Vanaf de stal in Best nogal een onderneming, 460 km rijden voor één proef onder niet erg beste weersomstandigheden, maar het was gelukkig de moeite waard. We wonnen de rubriek in een door het weer uitgedund deelnemersveld, en plaatsten ons daardoor voor Jumping Amsterdam. Rijtechnisch was er genoeg te verbeteren, maar het was super om eindelijk weer de wedstrijdring in te rijden.
Twee weken later gingen we van start in de RAI tijdens Jumping Amsterdam. Een inmiddels terugkerend item op de agenda voor de aangepaste sport waar we erg blij mee zijn. Trump liep al weer beter dan in Drachten en we eindigden als derde. Vlak na onze rubriek werd bekend gemaakt dat de Rabobank Foundation de aangepaste dressuur- en mensport de komende vijf jaar gaat ondersteunen, erg goed nieuws voor onze sport dus.
[Not a valid template]Een week later vertrok een team naar een internationale wedstrijd in Spanje, in een poging te stijgen op de FEI ranking, en op die manier de vijfde startplaats voor de Paralympics terug te veroveren op Canada. Vooraf was al duidelijk dat het een enorme opgave zou worden om de score van Canada te verbeteren, en helaas slaagde het team niet in die opdracht. Voorafgaand aan de wedstrijd in Spanje had ik me al eens druk gemaakt over de in mijn ogen kromme manier waarop de ranking wordt bepaald, en nadat we op de valreep op een bijzondere manier werden ingehaald door team USA, heb ik er nogmaals een nieuwsbericht aan gewaagd. Later schreef ik hierover een column in Horse International. Gelukkig was ik verreweg niet de enige die hier bedenkingen over had, dus hopelijk gaat daar het nodige aan veranderen in de toekomst.
[Not a valid template]In februari werden de startplaatsen voor Londen officieel toegewezen. De KNHS deed nog een laatste poging voor een wildcard maar dat mocht zoals eigenlijk al verwacht niet baten. Nederland zou in Londen vertegenwoordigd gaan worden door vier combinaties. Verder stond de volgende selectie voor de BMC Cup in Hulten op het programma. Net als eerder in Drachten werkte het weer allesbehalve mee, wat resulteerde in een vergelijkbaar lege startlijst. Helaas was Triumph wederom niet zo fit als we graag zouden willen, en Vorman was nog niet genoeg hersteld van haar koliekoperatie, dus ik stond noodgedwongen ook langs de kant.
Hippisch Nederland was op dat moment in de ban van het Rhino virus. Daardoor werd de geplande training voor de kaderleden bij Academy Bartels een puur theoretische bijeenkomst. Gezien de omstandigheden een hele verstandige beslissing, maar wel vervelend, omdat het een hele mooie oefening zou zijn geweest voor mijn nieuwe paard Florencia. Nog een paard erbij klonk op dat moment misschien wat vreemd met al twee paarden in het A-kader. Triest genoeg was Triumph eigenlijk al sinds het WK in Kentucky vaak korte of langere tijd niet fit. Uiteraard hebben we van alles [Not a valid template]geprobeerd, maar uiteindelijk bleek na veterinair onderzoek dat voortzetting van onze sportcarrière er niet meer in zat. Trump heeft een ontzettend goed karakter, en het was niet altijd makkelijk maar ik heb veel aan hem te danken. Daarom verdiende hij het wat mij betreft ook om te stoppen wanneer het niet meer zou gaan. Ondanks dat wedstrijdsport geen optie meer is voor hem wordt Trump nog wel bijna iedere dag gereden en heeft hij het gelukkig zichtbaar naar zijn zin.
Morgen volgt deel twee van dit jaaroverzicht.
Laatste reacties