[Not a valid template]Afgelopen vrijdag vond de jaarlijkse KNHS kampioenenhuldiging plaats, dit keer op het federatiecentrum in Ermelo. Het werd voor mij een redelijk drukke avond, met twee huldigingen en daar ‘tussendoor’ een demonstratie van de aangepaste sport met Triumph.
Eerst werden alle Nederlands kampioenen gehuldigd, 24 in totaal. Ik werd als eerste naar voren geroepen voor mijn NK titel behaald tijdens Breda Hippique afgelopen jaar. Ik kreeg in mijn rijkleding de penning en een bos bloemen overhandigd. Dat was maar goed ook want amper drie minuten nadat ik de bak uitliep na de huldiging kwam ik alweer met Trump binnen gereden voor de demonstratie. Miranka had hem tijdens de huldiging los gereden en zoals altijd pico bello klaarstaan voor mij, en zij werd dan ook volkomen terecht niet vergeten in het inleidende verhaal van bondscoach Jeannette Wolfs. Jeannette gaf een korte uitleg over de aangepaste sport en wat nou de grootste verschillen zijn met de valide sport.
Ondertussen had ik de gelegenheid om de ring te verkennen, en dat was geen overbodige luxe want er was best veel te zien en te horen. Met name de oranje bekleding van de bakrand en de speakers die op de ring waren gericht vond Trump in het begin wat spannend. Na een paar rondjes was hij echter weer lekker ontspannen en aansluitend aan het verhaal van Jeannette kon ik beginnen met mijn kür. Die ging best lekker, al had ik wat hindernissen onderweg. Vlak na het begin werd de microfoon uitgeschakeld wat zorgde voor wat gekraak, en wat later viel het bordje van de letter C plotseling achter onze kont op de grond. Die moest vervolgens natuurlijk in allerijl van de hoefslag gevist worden. Dat lukte en ik kon Trump goed bij de les houden dus werd het uiteindelijk zeker gezien de omstandigheden een geslaagde kür. Ik ben dan ook blij dat ik deze mogelijkheid heb gekregen om wat van de aangepaste sport en mijzelf te laten zien binnen de KNHS, het was denk ik voor beiden geen verkeerde reclame.
Na mijn rit ging de avond voor mij in omgekeerde volgorde weer verder. Dat wil zeggen, meteen van Trump af springen om weer in de hoofdring te verschijnen voor de volgende huldiging, die van het bronzen EK team. Hier ontving ik mijn inmiddels vierde bronzen insigne. Het wordt dus eindelijk weer wat drukker op mijn rijjasje. Nadat ook de andere medaille winnaars gehuldigd waren en de nodige foto’s later was het officiële programma ten einde. Daarna hebben we uiteraard nog even wat nagepraat, om vervolgens weer richting St. Oedenrode te gaan waar Trump net voor 0:00 uur weer lekker in z’n stal stond. Al met al een drukke maar geslaagde avond dus…
Laatste reacties