Winnyroodnoot

• Afstamming: Cabochon x Michelangelo
• Geboortejaar: 2003
• Stokmaat: 1.74m
• Geslacht: ruin
• Kleur: bruin
• Stalnamen: Winny, kleintje

Net als Triumph kwamen we Winnyroodnoot niet tegen tijdens onze toenmalige paardenjacht door heel Nederland, maar gewoon ‘thuis’ op een wedstrijd in Brabant. Daar viel Winny op bij Miranka, die vervolgens gevraagd heeft of hij niet toevallig te koop was. Dat bleek zo te zijn, en de volgende dag stond Miranka op de stoep bij Stal Eijckendonck om te kijken of Winny eventueel geschikt zou zijn voor mij. Ik wist al die tijd van niks totdat Miranka ‘s avonds dolenthousiast belde dat ze een heel leuk paard hadden gezien. Een afspraak voor een proefrit van mij was dan ook snel gemaakt. Die eerste kennismaking verliep zo goed dat Winny uiteindelijk per 1 maart is verhuist naar Liempde.

Het was eigenlijk de verwachting dat ik de selecties voor het EK zou rijden met Triumph en Winny mee zou nemen om samen ervaring op te doen. Hij was immers pas 6 en op de wedstrijden die ik moet rijden is vaak ook nog wel het één en ander te zien. Het liep echter allemaal wat anders. Tijdens zijn eerste grote wedstrijd, het CH Eindhoven werden we meteen tweede met een score van bijna 70%. Een maand later tijdens een internationale wedstrijd in Oostenrijk wonnen we zelfs de landenproef en eindigden als tweede in de individuele proef. Dit was ruim voldoende voor een plaats in het A kader, en daarmee werd Winny ook de eerste keus voor het EK.

Een filmpje van Winny tijdens CH Eindhoven is hier te zien.

Het EK in het Noorse Kristiansand verliep niet helemaal zoals we dat van tevoren gehoopt hadden. De individuele zesde plaats was gezien de omstandigheden en de korte tijd dat ik met Winny reed eigenlijk gewoon goed, maar we hebben voor mijn gevoel niet kunnen laten zien wat er in zat. Maar Winny was nog erg jong dus we hadden nog alle kans om te groeien als combinatie.

Vrij kort na het EK sloeg (na later zou blijken) het noodlot echter toe. Op een ochtend had Winny zijn gietijzeren drinkbak compleet doormidden geslagen. Hij bleek te hebben vastgelegen in zijn stal. Hoewel de schade in eerste instantie relatief mee leek te vallen, liep Winny niet lekker zodra we maar weer een klein beetje meer met hem gingen doen.

Er volgde een ellenlange periode van allerlei onderzoeken en behandelingen, rustperiodes, weer wat anders proberen, een doorverwijzing naar weer een volgende dierenarts en ga zo maar door. We hebben in alle opzichten kosten noch moeite gespaard om Winny er weer bovenop te krijgen. Hoewel het soms wat beter leek te gaan is hij sinds die bewuste dag eigenlijk nooit meer de oude geweest.

Op het laatst ging zelfs gewoon stap en draf over de hoefslag niet meer, en waren alle medische opties uitgeput. Ook qua karakter was Winny allang niet meer de oude, waardoor we uiteindelijk geen keus meer hadden.

De tijd dat ik met hem heb kunnen rijden was zo ontzettend veelbelovend, ik ben er absoluut van overtuigd dat we met meer ervaring samen weer bij de wereldtop hadden kunnen komen, maar het mocht blijkbaar niet zo zijn. We leken een geweldige toekomst te hebben, maar door domme pech waar niemand wat aan kon doen, was die toekomst van het één op het andere moment voorbij.