|
|
Gisteren werd de eerste van drie bijeenkomsten voor (potentiële) deelnemers aan de Paralympics van volgend jaar gehouden op Papendal. Ook hieruit blijkt dat de Paralympische sport steeds verder groeit en volwassener wordt. Voor de spelen van Sydney en Athene was het een kwestie van kleren passen en weer wegwezen, nu was er een heel programma omheen gebouwd, en volgt er sowieso nog een bijeenkomst voorafgaand aan de officiële teamoverdracht. Helaas staat vast dat een groot deel van de aanwezigen uiteindelijk niet in Londen aan de start zullen komen, en dat geldt zeker ook voor onze tak van sport.
Er zijn in de paradressuur maximaal vijf plaatsen per land beschikbaar, maar doordat we vorig jaar in Kentucky net het teambrons hebben gemist is Nederland afhankelijk van de internationale teamranking. Alleen het hoogst geplaatste land buiten de drie teammedailles van Kentucky krijgt vijf startplaatsen, de rest moet het doen met vier of minder. De teamranking wordt gebaseerd op de hoogste teamscore van een land tijdens een willekeurige internationale drie sterren of hoger wedstrijd. Nederland staat er nu goed voor, maar doordat één score bepalend is bestaat het risico dat een land ons nog op het laatste moment voorbij gaat. De wedstrijd van volgende week in Breda telt ook mee voor de teamranking, maar waarschijnlijk ook nog een aantal wedstrijden volgend jaar. Niemand is dus nog zeker van een plek, en hoewel de planning voor volgend jaar nog onduidelijk is verwacht ik niet dat het team voor Londen veel eerder bekend zal zijn dan de officiële overdracht van het team op 4 juli 2012.
Be prepared! Paralympiërs op weg naar London 2012
 André Cats (Foto: Mathilde Dusol) ARNHEM – ‘Be prepared!’ Dat was de centrale boodschap die kandidaat-sporters en begeleiders voor de Paralympische Spelen van London 2012 vandaag meekregen tijdens een gezamenlijke bijeenkomst op Nationaal Sport Centrum Papendal. Een dag vol informatie en inspiratie om de weg naar London 2012 met zoveel mogelijk kans op succes af te leggen.
“Jezelf voorbereiden op de Spelen en eraan meedoen, verrijkt je leven”, hield André Bolhuis de aanwezigen voor. De voorzitter van NOC*NSF nam zelf deel aan vier Olympische Spelen; twee keer als aanvoerder van het Nederlands hockeyelftal en twee keer als chef de mission. “Sommigen van jullie zullen Londen halen; anderen niet, want er is nog competitie, er is nog strijd om nominaties en kwalificaties. Maar wat het ook wordt, neem alles mee wat je in het voorbereidingstraject leert. Als je de Spelen haalt, laat je in Londen dan niet door alle randverschijnselen overspoelen, maar zoek zo snel mogelijk je eigen plekje en doe je eigen ding. Houd de focus op je eigen prestatie.”
Het doel van NOC*NSF voor London 2012 is een betere prestatie dan in Beijing 2008, waar Nederland met vijf gouden, tien zilveren en zeven bronzen medailles op een negentiende plaats in het landenklassement eindigde. Chef de mission André Cats: “Misschien heeft je tegenstander meer potentie, maar bij een prestatie komt meer kijken. Jouw voorbereiding en planning kunnen beter zijn of je kunt beter omgaan met de Paralympische hectiek. Alles draait om de kwaliteit van je voorbereiding. Maak in dit jaar voor de Spelen duidelijke keuzes, leg de lat niet te laag en zorg dat je alles hebt doordacht en voor elke situatie een plan hebt. Dat geldt uiteraard voor je wedstrijdtactiek, maar ook voor wat je met de hectiek van de Spelen doet, met wachttijden, beveiliging, pers, familie en noodsituaties thuis. Verwacht het onverwachte en bedenk hoe je daarmee om zult gaan.”
Het verhaal van André Cats werd geïllustreerd met dat van Maarten van der Weijden, de open waterzwemmer die in 2008 goud won op de Olympische tien kilometer. Alhoewel hij één jaar voor Beijing al zeven uur per dag trainde, niet studeerde of werkte, besloot hij er toch nog een extra schepje bovenop te doen om zijn beperkte kans op een medaille te vergroten. Het jaar voor de Spelen leefde hij een groot deel van de dag in een hoogtetentje, paste lichttherapie toe en vroeg zich bij alles af: “Is dit goed voor mijn zwemmen? Zo nee, dan doe ik het niet; zo ja, dan doe ik het.”Ook voor de Olympische wedstrijd zelf werd elk scenario samen met coach Marcel Wouda doordacht en uitgewerkt. “Op de avond voor de wedstrijd was ik niet nerveus, maar heel rustig, want ik had echt alles gedaan wat ik kon. In het leven heb je niet alles zelf in de hand, maar doe wat je wel in de hand hebt en zorg dat je voorbereid bent op wat je niet zelf in de hand hebt.”
Na deze inspirerende verhalen, namen sporters en begeleiders deel aan verschillende workshops met thema’s als ‘Topsporter anno 2012’, voeding & hygiëne, topsportmedische zaken en begeleiden naar topvorm. Daarnaast waren er passessies voor de Paralympische kleding voor 2012. De dag werd afgesloten met een gezamenlijk diner en een spetterend optreden van Brainpower.
Trouwe verslaggeefster Dorli Welp heeft naar aanleiding van haar bezoek aan het EK naast een verslag ook een column geschreven over de classificatie perikelen die de laatste tijd spelen binnen onze sport. De volledige column is terug te lezen op de media pagina, onder het verslag van het EK. Ik kan me voorstellen dat het voor buitenstaanders lastig te begrijpen is wat er precies aan de hand is. Men zou de indruk kunnen krijgen dat onze sport een beetje een reglementair ondoorzichtig boeltje is, maar dat valt volgens mij wel mee. Daarom hieronder een nogal lang geworden poging het één en ander te verduidelijken:
Dorli heeft het in haar column over het woud aan hulpmiddelen dat is toegestaan, en dat kan er voor een buitenstaander inderdaad nogal vreemd uitzien. Toch zijn het niet de hulpmiddelen die de meeste discussie opleveren. Je zou kunnen zeggen dat in principe heel veel is toegestaan, zolang het de veiligheid en welzijn van sporter en zeker het paard niet in gevaar brengt. Hier wordt door de stewards ook streng op toegezien. Daarnaast kan een sporter verplicht worden om met een bepaalde aanpassing of hulpmiddel te rijden om het paard minder of gelijkmatiger te belasten, bijvoorbeeld in het geval van een beenamputatie. Het mag soms voor een leek in onze sport wat moeilijk te volgen zijn, zeker als niet goed te zien is wat de handicap van iemand is, maar de regels met betrekking tot hulpmiddelen werken grotendeels naar tevredenheid van zowel sporters, coaches als officials. Om de sport voor de buitenwereld transparanter te maken zijn de meeste sporters er voorstander van om voordat iemand met de proef begint ook om te roepen wat zijn of haar handicap is en indien nodig kort welke invloed dit heeft op het paardrijden, maar dit wordt helaas nog maar mondjesmaat gedaan.
De discussie van de afgelopen tijd richt zich met name op de classificatie, de keuring van de sporter die bepaald in welke grade (klasse) iemand mag of moet starten. In het menu onder Aangepaste dressuursport staat een korte uitleg over de verschillende grades. In principe wordt je wanneer je deel wil nemen aan de aangepaste sport gekeurd door een Nederlandse arts die hier een speciale training voor heeft gehad. Wanneer je vervolgens internationaal wil starten wordt je opnieuw gekeurd, door tenminste twee internationale zgn. classifiers. Zolang je handicap niet verandert blijft het hier meestal bij, maar er zijn natuurlijk ook aandoeningen waardoor je lichamelijke capaciteiten af- of na verloop van tijd juist weer toenemen. Hierbij valt in het eerste geval te denken aan bijvoorbeeld iemand met MS met progressief ziektebeeld, in het tweede aan iemand die met succes revalideert na een ongeval. Daarom bestaat er altijd de mogelijkheid een herkeuring aan te vragen, maar ook observeren de classifiers alle sporters op internationale wedstrijden op en naast het paard en kunnen zij op basis daarvan een sporter oproepen voor een herkeuring.
Tijdens de wedstrijd in Mulhouse is door meerdere landen protest aangetekend tegen de her-classificatie van een aantal sporters die in een lagere grade aan de start kwamen dan voorheen. Het ligt voor de hand om te denken dat dit soort protesten schering en inslag zijn in de aangepaste sport. Iemand die in een lagere grade mag starten en dus een makkelijkere proef mag rijden scoort immers vrijwel altijd hoger en zou opeens voor de medailles kunnen gaan waar men voorheen slechts tot de middenmoot behoorde. Daar zit de concurrentie natuurlijk niet altijd op te wachten, zeker als er twijfels zijn over de classificatie. In de twaalf jaar die ik tot nu toe internationaal actief ben heb ik echter nog nooit een dergelijk protest meegemaakt, en al helemaal niet ingediend door meerdere landen.
[Not a valid template]Dat komt voornamelijk omdat veruit de meeste sporters zich juist in allerlei bochten wringen om zich zo goed mogelijk voor te doen, al was het maar om indruk te maken op de concurrentie. Je bent immers topsporter om te laten zien wat je kan ondanks je beperking, niet om te benadrukken wat je niet kan. Voor foto’s worden dan ook vaak alle beugels en hulpmiddelen verborgen en staat men keurig in het gelid, om na het ‘say cheese’ moment snel weer terug te grijpen op alle minder fotogenieke maar noodzakelijke hulpmiddelen. Iets waar journalist Jacob Melissen ook al over schreef in deze column na de wereld ruiterspelen in Kentucky. Bijgaande foto van het Deense team in Kentucky is daar een heel mooi voorbeeld van.
In het FEI reglement artikel 8422 lid 3.1 staat echter het volgende: “If reclassified, the Athlete may still compete in the original Grade for twelve (12) months following the reclassification. This assumes that the Athlete does not change his compensating aids. (If an Athlete is reclassified to a lower grade, he may change to the new grade immediately.) See Annex II. For further details, see Generic Rules for PE Events and the PE Classification Manual.”
Vrij vertaald komt het erop neer dat wanneer een sporter herkeurd wordt en de uitkomst is dat deze in een hogere grade moet starten, hij of zij toch nog een jaar lang mag deelnemen in de oorspronkelijke en dus lagere grade. Ik, en velen met mij vragen zich af wat men ooit met deze regel beoogd heeft. Het spreekt deels ook de regels in de classification manual tegen waarna wordt verwezen, maar blijkbaar is bovenstaande regel leidend. Het zou uit coulance kunnen zijn om de combinatie de tijd te geven om te wennen aan de moeilijkere proef, maar daarvoor bestaat al een regeling met puntenaftrek of zou men hors concours kunnen starten.
In mijn ogen kan het nooit de bedoeling zijn om een sporter, waarvan is vastgesteld dat deze uit zou moeten komen in een hogere grade, nog een jaar lang prijzen en zelfs medailles te laten winnen in een klasse terwijl is bepaald dat men daar niet thuishoort. Dit probleem wordt nog eens versterkt doordat een sporter in theorie onbeperkt een herkeuring aan kan vragen. Het reglement biedt nu de mogelijkheid om wanneer een herkeuring niet het ‘gewenste’ resultaat oplevert naar een volgende keuringsarts te gaan, in de hoop dat die het anders ziet. Wanneer dat lukt zit die ene betreffende sporter op basis van bovengenoemde regel in ieder geval een jaar lang gebeiteld, maar wordt wel onze hele sport om zeep geholpen.
Ik hoop dan ook van harte dat deze regel zo snel mogelijk zal verdwijnen, of in ieder geval dusdanig wordt aangepast dat bovenstaande scenario niet meer mogelijk is. Een eerlijke en transparante classificatie is de basis van de gehandicaptensport, en die moet ten allen tijde voorhang hebben op de (medaille)belangen van individuele sporters of zelfs bonden. Ik hoop met deze ongebruikelijk lange lap tekst in ieder geval bij te dragen aan die transparantie. Wie de column in ‘De Hoefslag’ leest zou de indruk kunnen krijgen dat het een beetje een chaos is door alle afwijkende regeltjes, hulpmiddelen en classificaties, maar over het algemeen functioneert het systeem prima. Er moet alleen ‘even snel’ een maas in de wet worden gedicht.
Deels is het natuurlijk een keerzijde van het gelukkig steeds populairder en bekender worden van onze sport, wie wil er nou niet naar Londen of Rio de Janeiro? Aan de andere kant is het laatste wat de sport nodig heeft een rel als tijdens de Paralympics van Sydney. Natuurlijk was dat van een andere orde, maar het gaat juist steeds beter met de (media) aandacht voor de aangepaste sport en het zou wel ontzettend triest zijn als het met name richting en in Londen niet gaat over de topprestaties maar de vraag of die wel eerlijk zijn. Met alle gevolgen voor de sport van dien.
In De Hoefslag van deze week wordt uitgebreid aandacht besteed aan het EK in Moorsele. Uiteraard was ik liever op een andere manier genoemd, maar het doet toch goed om te lezen dat men je niet is vergeten… Voor de leesbaarheid is het artikel in groot formaat terug te vinden op de media pagina.
‘Onze’ stal in Best heeft er weer een A kader combinatie bij, Yvette is met BMC Toermalijn nu eindelijk officieel opgenomen in het A kader, nadat er een telfout zat in het protocol van de kaderwedstrijd in Montfoort in April. Zie onderstaande persbericht van de KNHS:
Yvette van Geenen in A-kader Dressuur Aangepast Sporten
6 september 2011
ERMELO (KNHS) – Na herberekening van de uitslag van de verreden kadervormingwedstrijd in Montfoort wordt deelneemster Yvette van Geenen alsnog opgenomen in het A- kader Dressuur Aangepast Sporten.
De elfjarige BMC Toermalijn (v. Ronaldo) is via de Stichting Equestrian Paralympic Dream ter beschikking gesteld aan Van Geenen (Ulft). De eigenaren van deze stichting wensen anoniem te blijven. Deze combinatie maakte reeds deel uit van het B- kader. Van Geenen behaalde op 21 mei in Montfoort een score van 67,15% in de team test en 69,52% in de individuele test. Samen met het resultaat van de eerder verreden wedstrijden in Mannheim (DUI) en Hulsterlo (BEL) was dit voldoende om opgenomen te worden in het A- kader Dressuur Aangepast Sporten.
De behaalde kaderscore in Montfoort bleef in eerste instantie onopgemerkt doordat de scores per abuis foutief berekend waren. Na herberekening is in overleg met bondscoach Jeannette Wolfs besloten de score alsnog te corrigeren.
Het A- kader bestaat nu uit twaalf combinaties en het B– kader uit vijf.
Actuele samenstelling kaders Dressuur Aangepast Sporten:
A- kader:
Janneke Achtien (Hem) – Newton Toltien
Tessa Baaijens (Goes) – Riana
Gert Bolmer (Den Ham) – Triumph / Vorman
Yvette van Geenen (Ulft) – BMC Toermalijn
Frank Hosmar (Haarle) – Tiësto / Wallstreet Shuffle
Glasten Krapels (Halfweg) – Matador
Petra van de Sande (’s-Gravenhage) – Toscane / Valencia Z
Demi Vermeulen (Zevenaar) – Chiara H
Sanne Voets (Berghem) – Vedet PB
B- kader:
Ellen van den Berg (Uden) – Syclon
Yvette van Geenen (Ulft) – BMC Uzarro
Vera de Groof (Eindhoven) – Tango
Frank Hosmar (Haarle) – Alphaville
Maarten van Stek (Hoofddorp) – William DH
Onderstaand persbericht heeft de KNHS gepubliceerd na afloop van de afsluitende kür op het EK in Moorsele:
Drie bronzen medailles maar Hosmar levert ook één in
4 september 2011
MOORSELE (B) (KNHS) – De afsluiting van het EK Dressuur Aangepast Sporten was niet zoals de Nederlandse deelnemers zich hadden voorgesteld. Er was ’s morgens grote vreugde over de bronzen medaille van debutante Demi Vermeulen (Zevenaar) met haar door Johann Hinnemann via de Stichting Vrienden DVB beschikbaar gestelde merrie Chiara. Daarna volgde er echter een grote schok toen Frank Hosmar zijn bronzen medaille van gisteren in grade IV door een rekenfout moest inleveren ten gunste van de Deense Line Thorning Jorgensen. Zij bleek 0,33 meer te hebben gehaald. Een pleister op de wonde was de bronzen medaille die Hosmar vervolgens won in de kür, terwijl Sanne Voets in grade III het EK eveneens geweldig afsloot met brons.
De eerste opsteker van de dag was de opvallend goede rit in grade II van Demi Vermeulen (Zevenaar) met Chiara. Zij reed een geweldig kampioenschap. De harmonie straalde er vanaf, in een mooie aanleuning toonde de grote merrie zeer taktmatige bewegingen en nooit een mispasje. Demi maakte zich nergens druk om en was gewoon geconcentreerd bezig met haar sport. “We waren als reserve wel naar de voorbespreking geweest en met hulp van mijn trainster Natascha Meijer bleef Chiara volop in training”, vertelt Demi Vermeulen. “Ik had geen tijd om me druk te maken toen ik ineens toch mocht rijden. Wie had dat gedacht, een week geleden, dat ik hier nu met een bronzen medaille zou zitten!” De 16-jarige scholiere kreeg ook de prijs voor de jongste deelneemster en is een voorbeeld, ook wat betreft haar mentaliteit.
Die mentaliteit had Petra van de Sande (Den Haag) goed kunnen gebruiken. Zij maakte zelf de nodige rijfouten, aan het begin al in haar programma toen ze een slangevolte met vier bogen reed in plaats van de verplichte oefening met drie bogen. Ze kwam volledig verkeerd uit en wist het niet meer recht te breien. Ze was er ziek van. “Ik zat gewoon weer in een cocon, beangstigend gewoon. Dan hoor, zie en weet ik niets meer. Ik moet er nu echt aan gaan werken. Dit gebeurt nu te vaak. Ik heb altijd alles alleen gedaan en won. Ik veranderde dus niets aan mijn methode. Never change a winning team, me and my horse, dacht ik. Maar ik ben geen winning team meer, time for a change”, zei de wereldkampioene, die gisteren nog individueel brons won.
Gisteren individueel brons, dat had ook Frank Hosmar (Haarle) gedacht. Van zijn mentaliteit werd wel heel veel gevraagd. Toen bondscoach Wolfs bezig was met het protest tegen het inleveren van zijn medaille, moest hij zich nog concentreren en opladen voor een Kür-medaille. Wolfs was bezig met het aanvechten van de immers reeds vastgestelde uitslag, terwijl Hosmar met het mes tussen de tanden zijn Kür reed. Zijn Tiësto liep actief en in een geweldige aanleuning en ook de timing van de proef was helemaal voor elkaar. Het was wachten op de laatste starter Henrik Weber Sibbesen om te weten te komen of de 74,900% voldoende zou zijn voor individueel brons. De zilveren medaillewinnaar van gisteren Sibbesen reed een gedurfde proef, maar speelde misschien te hoog spel. Hij had eigenlijk de hele proef zijn paard te kort in de hals, en dit gebrek aan harmonie speelt in de aangepaste sport extra duidelijk een rol. Uiteindelijk had Frank Hosmar dus brons. De zure smaak van het inleveren van zijn medaille van gisteren was daarmee niet weg, maar het vergoedde wel iets.
De voorzitter van de jury d’appel Jan Meermans gebruikte de term ‘fair play’ om te benadrukken dat nu eenmaal degene met het hoogste resultaat diende te winnen. Achteraf hoorde bondscoach Wolfs dat de Deense Line Thorning Jorgensen en haar coach al voor de uitreiking van de individuele medailles gisteren hadden gezegd dat de uitslag niet klopte. Er werd toen alleen niets mee gedaan. Wolfs was duidelijk: “Het reglement dat protesten tot uiterlijk binnen een half uur na de wedstrijd dienen te worden ingediend, moet te allen tijde gevolgd. Of het reglement moet aangepast. Het zo laat komen met dit gegeven heeft nu onze hele voorbereiding van de middag in de war gegooid. Ik ben niet meer bij mijn ruiters geweest. Dat is ook geen fair play en niet in belang van de sport. Ik begrijp Meermans, die fouten van de Belgische organisatie wil goed maken, goed. Maar het is jammer dat wij er een nare bijsmaak aan over houden.”
Ondertussen werkte Tessa Baaijens – van de Vrie (Goes) zich op naar de beste proef van haar kampioenschap. “Niet gek als ik er dagelijks vier % bijrijd he”, zei ze lachend. Haar resultaat na een kampioenschap waarbij ze haar keurmerrie Riana gecontroleerd en geconcentreerd rondreed. Haar score was uiteindelijk goed voor de vierde plaats. Sanne Voets (Berghem) reed ook de beste proef van haar kampioenschap. Op de laatste dag wist de leerlinge van Emmelie Scholtens zelfs brons te scoren na een proef met foutjes in de niet-verplichte onderdelen zoals de galopwissels, maar met een mooi beeld. Haar grootste concurrenten maakten ernstiger fouten, zoals het vergeten van een oefening, wat altijd ook een lager cijfer in het artistieke gedeelte tot gevolg heeft. Sanne huilde van geluk: “Ik reed tamelijk vroeg en toen was het afwachten wat het ging worden. Het was zo spannend en ik ben zo blij!”
Met een gezamenlijke dronk voor iedereen in de rijbaan werd het EK dat stroef op gang kwam en wemelde van de organisatorische fouten toch nog in een vriendelijke sfeer afgesloten. De dressuurruiters in het aangepast sporten wacht nu een evaluatie en een internationale wedstrijd in Breda van 6-9 oktober. “En daar moeten we dan de sterke concurrentie opnieuw het hoofd bieden”, besloot Wolfs, “niemand zit stil, iedereen wordt beter, we moeten doorwerken en er staan voor Londen!”
Uitslag Kür EK para-Equestrian dressage 2011 Moorsele (B), 4 september:
KÜR op muziek grade II (buitenbaan):
1. GOUD Natasha Baker GBR – 76,25
2. ZILVER Britta Napel GER – 72,429
3. BRONS Demi Vermeulen (Zevenaar) – Chiara – 73,45
7. Petra van de Sande (Den Haag) – Valencia – 69,55&
KüR op muziek grade IV (buitenbaan):
1 GOUD Sophie Wells GBR 77,75
2 ZILVER Line Thorning Jorgensen DEN 75,750
3 BRONS Frank Hosmar – Tiësto – 74,900
KÜR grade III (binnenbaan):
1.GOUD Deborah Criddle GBR – 77,250%
2 ZILVER Hannelore Brenner GER 76,200%
3 BRONS Sanne Voets (Berghem) – Vedet 72,100%
4 Tessa Baaijens – van de Vrie (Goes) – Riana 72,050%
Herziene uitslag Individuele proef grade III 3 september:
Individuele proef grade IV (buitenbaan):
1 GOUD Sophie Wells GBR 74,097
2 ZILVER Henrik Sibbesen DEN 71,839
3 BRONS Line Thorning Jorgensen DEN 71,065
4. Frank Hosmar – Tiësto – 71,032
Zie ook de website van de organisatie http://www.quadrille.bz
Tekst: Claartje van Andel
foto’s: Dirk Caremans
Brons voor Van de Sande en Hosmar
3 september 2011
MOORSELE (B) (KNHS) – Zowel Petra van de Sande (Den Haag) als Frank Hosmar (Haarle) konden zich op de Europese Kampioenschappen Dressuur Aangepast Sporten in Moorsele individueel een bronzen Europese plak laten omhangen. Helaas was het teamresultaat na de landenproef van gisteren opgeteld bij de individuele proef van vandaag niet genoeg voor een medaille. Nederland viel dus net als tijdens de WEG in Kentucky vorig jaar naast het podium op de ondankbare vierde plaats.
Van de Sande reed net als gisteren een geweldige proef. Het beeld was erg mooi en harmonieus.
Het Nederlandse jurylid Hanneke Gerritsen jureerde al twee dagen zowel grade II als grade IV en had genoten. “De dressuur aangepast sporten is echt een sport aan het worden!”, zei ze met overtuiging. “Er wordt geknokt om iedere punt. En wie een fout maakt, duikelt meteen een paar plaatsen naar beneden, zoals het hoort. Verder is het paardenmateriaal opvallend goed. Geweldig om te zien! Van de Sande reed erg mooi, ik heb ervan genoten.”
Bondscoach Jeannette Wolfs weet eigenlijk de kleur van de medaille van Van de Sande aan het gebrek aan eenduidigheid bij de juryleden. Het Britse jurylid Porterfield viel met 66,67% en een vijfde plaats een beetje uit de toon. Zij scheelde maar liefst 10% met haar collega uit België Leyman die de proef met de eerste plaats beloonde met 76,67%.
Opvallend goed reed ook Demi Vermeulen (Zevenaar) met Chiara. Eén van de juryleden had haar zelfs eerste staan.Het prachtige beeld dat de 16-jarige scholiere toonde met de merrie Chiara was indrukwekkend. Bondscoach Jeannette Wolfs complimenteerde: “Demi Vermeulen is als reserve in de ploeg gekomen omdat Gert Bolmer door ziekte uitviel. Nu rijdt ze de allerbeste proeven hier van het hele jaar. Het zegt iets over haar stressbestendigheid. Ze heeft zich geweldig gepresenteerd hier!”
Frank Hosmar had een veel betere dag dan gisteren en reed een fijne proef. Hij had de pech dat zijn paard Tiësto even wegschoot van een motor toen hij net afwendde, anders had zijn resultaat misschien zelfs nog iets hoger kunnen zijn. Jurylid Hanneke Gerritsen zei: “Ja, ook voor ons juryleden was het een spannende strijd in deze klasse! Hosmar kan nog hoger scoren als hij bij zijn paard op sommige momenten iets meer lengte in de hals bewaart.” Maar na de vijfde plaats van gisteren was nu het brons binnen, een mooie beloning.
Ook Tessa Baaijens – van de Vrie herstelde zich van een iets minder optreden gisteren. Voor haar klassering van een zevende plaats maakte het niet uit. Sanne Voets wist haar eerdere hoge niveau opnieuw niet te halen en miste iets aan overtuiging. Ze werd vijfde. Misschien dat die er morgen bij de Kür weer is, op de slotdag van dit EK para-Equestrian dressage waar het nog gaat om de individuele Kür-medailles.
Morgen in de Kür gaat grade II in de buitenbaan beginnen.
De starttijden voor de Nederlandse deelnemers zijn als volgt:
10.54 uur – Van de Sande
11.26 uur – Vermeulen
grade III (binnenbaan)
14.48 uur – Baaijen – Van de Vrie
15.20 uur – Voets
grade IV (buitenbaan)
15.25 uur – Hosmar
Uitslag individuele proef EK para-Equestrian dressage 2011 Moorsele (B), 3 september:
Individuele proef grade II (buitenbaan):
1. GOUD Natasha Baker GBR – 73,168
2. ZILVER Britta Napel GER – 72,429
3. BRONS Petra van de Sande (Den Haag) – Valencia – 72,233
4. Demi Vermeulen (Zevenaar) – Chiara – 70,857
Individuele proef grade IV (buitenbaan):
1 Sophie Wells GBR 74,097
2 Henrik Sibbesen DEN 71,839
3 BRONS Frank Hosmar – Tiësto – 71,032
Landenproef grade III (binnenbaan):
Grade 3
1 Hannelore Brenner GER 74,1
2. Deborah Criddle GBR – 73,233
2 José Letartre FRA 70.7
5 e.a. Sanne Voets (Berghem) – Vedet 68.967
en Bert Vermeir BEL 68,967
7 Tessa Baaijens – van de Vrie (Goes) – Riana 68,267
Landenuitslag
1. GOUD Groot Brittannië 444,361
2. ZILVER Denemarken 430,359
3. BRONS Duitsland 429,73
4. Nederland 424, 361
5. Italië 419,504
6. Frankrijk 414,407
7. Ierland 411,734
8. België 407,35
(In het totaal namen 15 teams deel)
Zie ook de website van de organisatie http://www.quadrille.bz
Tekst: Claartje van Andel
foto’s: Brenda Hoogelander
Het was natuurlijk de bedoeling om iedereen dagelijks uitgebreid op de hoogte te houden van mijn verrichtingen en die van de andere deelnemers op het EK, maar helaas zit er nu weinig anders op dan me te beperken tot de uitgegeven persberichten. Hieronder het persbericht van de team test:
Petra van de Sande houdt Nederlandse eer hoog in Moorsele
2 september 2011
MOORSELE (B) (KNHS) – Zojuist is de eerste dag van het EK Dressuur Aangepast Sporten afgesloten met een prachtige tweede plaats van wereldkampioene Petra van de Sande met haar nieuwe paard Valencia. Ze scoorde maar liefst 74,381% met een geweldige proef met veel expressie en uitdrukking.
Van de Sande hield daarmee de eer van het Nederlandse team hoog. Haar zwarte Valencia was een blikvanger in de baan. Het even de balans verliezen bij het slot halthouden kostte haar waarschijnlijk de zege.
De andere drie teamruiters reden helaas niet hun beste proeven en beneden hun kunnen. Baaijens – van de Vrie kon als eerste deelneemster voor Nederland vanmorgen in grade III niet echt tot rijden komen. Haar keurmerrie Riana sprankelde minder dan anders en ze moest tevreden zijn met nog geen 65%. Ook Sanne Voets die op de laatste selectie in Hulsterlo geweldige proeven had gereden, kreeg nu te maken met een minder beeld. De aanleuning was vooral in de eerste helft van de proef niet optimaal. Frank Hosmar in grade IV maakte iets te veel foutjes, zoals in de eenvoudige wissels en de keertwendingen.
Bondscoach Wolfs concludeert na de eerste dag: “Het is opvallend hoe het niveau in alle grades is gestegen. Onze wereldkampioene Petra van de Sande was niet de enige met een nieuw paard, dat waren er meer! En alle nieuwe paarden hebben zonder uitzondering een hogere kwaliteit dan de eerdere kampioenspaarden. Van de Sande reed geweldig. De rest van het team reed onder zijn kunnen. Onze reserve Demi Vermeulen die buiten het team reed, had geen last van teamspanningen en reed een proef waar ze eer mee inlegde, vooral dankzij haar prachtige drafgedeelte. Maar de spanning voor het team is er nu van af en zij gaan het morgen allemaal beter doen, hebben ze gezegd. Ik houd alle vertrouwen.”
Morgen gaat Van de Sande als eerste van start meteen om 9.00 uur. Vermeulen start om 10.38 uur, Hosmar om 14.49 uur. Baaijens – van de Vrie om 15.44 uur en Voets zal het landenwedstrijd-resultaat voor Nederland afsluiten om 16.08.
Dit EK in Moorsele is pas het tweede onder FEI-reglement, de internationale paardensportbond. De organisatie van dit EK Dressuur Aangepast Sporten lijkt op sommige punten echter nog niet helemaal ‘aangepast’ aan het gestegen niveau van deelnemers en de grotere belangstelling voor deze discipline. Tot op heden was er bijvoorbeeld nog geen overzicht van de voorlopige uitslag van de landenwedstrijd na de eerste helft. Vandaar dat wij u op dit moment deze uitslag niet kunnen geven.
De landenwedstrijd-uitslag komt tot stand na de landenproef van vandaag en de individuele proef van morgen. In 2009 werd het eerste EK gehouden onder reglementen van de FEI gehouden in het Noorse Kristiansand.
Uitslag landenproef EK para-Equestrian dressage 2011 Moorsele (B), 2 september:
Landenproef grade III (binnen):
Grade 3
1 Deborah Criddle GBR – 72.778
2 José Letartre FRA 70.741
3 Hannelore Brenner GER 70.630
4 Sanne Voets (Berghem) – Vedet 68.148
7 Tessa Baaijens – van de Vrie (Goes) – Riana 64.778
Landenproef grade IV (buiten):
1 Sophie Wells GBR 74.344
2 Henrik Sibbesen DEN 73.406
3 Line Jorgensen DEN 71.5
5 Frank Hosmar – Tiësto – 69.500
Landenproef grade II (buiten):
1. Natasha Baker GBR – 74,476
2. Petra van de Sande (Den Haag) – Valencia – 74,381
7. Demi Vermeulen (Zevenaar) – Chiara – 69,143
Zie ook de website van de organisatie http://www.quadrille.bz
Tekst: Claartje van Andel
Jumping Indoor Maastricht gaat dit jaar niet door. Het bleek financieel niet mogelijk om dit jaar een editie van de grond te tillen, maar de organisatie hoopt in 2012 het evenement wel weer te kunnen organiseren. Dit zal ongetwijfeld ook gevolgen hebben voor het nieuwe seizoen van ‘onze’ BMC Centaur Cup, omdat de afgelopen jaren JIM gold als één van de drie kwalificatiewedstrijden naast Jumping Amsterdam en Indoor Brabant. Ik hoop tenminste van harte dat dit geweldige initiatief ook dit indoor seizoen weer een vervolg krijgt. Het is nu afwachten tot welke nieuwe opzet de KNHS in samenwerking met BMC gaat komen.
De KNHS heeft inmiddels een persbericht geplaatst over mijn noodgedwongen afzegging voor het EK:
Gert Bolmer niet naar EK Moorsele
30 augustus 2011
Ermelo (KNHS) – Gert Bolmer (Den Ham) heeft vandaag om medische redenen af moeten zien van deelname aan het EK Dressuur Aangepast Sporten, wat gehouden wordt in Moorsele aankomend weekend van 1 t/m 4 september. Bolmer wordt vervangen door de 16-jarige Demi Vermeulen met het paard Chiara H.
De Nederlandse selectie bestaat nu uit Tessa Baaijens–van de Vrie (Grade III) (Goes) met Riana (v. Darlington), Frank Hosmar (grade IV) (Haarle gem Hellendoorn) met Tiesto (v. Jazz), Petra van de Sande (grade II) (’s-Gravenhage) met Valencia Z (v. Dream of Glory), Sanne Voets (grade III) (Berghem) met Vedet PB (v. Florestan I) en Demi Vermeulen (grade II) (Zevenaar) met Chiara H (v. Compliment).
Naast bondscoach Jeannette Wolfs (Berkel-Enschot) bestaat de teambegeleiding uit teamveterinair Brenda Hoogelander (Oirschot) en teammanager Adrianne van Waardenberg-Nooren (Bussum).
Het programma en deelnemerslijsten zijn te vinden via de website van de organisatie: www.quadrille.bz.
Het was misschien al wel opgevallen dat het erg rustig was met de nieuwsberichten in de aanloop naar de EK, en dat heeft helaas een goede reden. Wat op een simpele buikgriep leek blijkt toch wat meer voeten in de aarde te hebben waardoor ik op ben genomen in het ziekenhuis, en van daaruit plaats ik nu ook dit bericht. Na de opname had ik nog steeds goede hoop om alsnog te kunnen starten op het EK, maar die hoop werd vandaag definitief de grond in geboord. Na de bekendmaking van het team was ik juist erg blij om met twee paarden geselecteerd te zijn zodat het wel heel raar moest gaan zou ik niet kunnen starten, en dan gebeurd dit. Is het een keer geen ellende met de paarden mag ik zelf niet. Als het maar 10% had gekund was ik er 300% voor gegaan maar die kans heb ik helaas niet gekregen.
Vorman liep de afgelopen tijd erg goed, ik denk alweer beter als tijdens de laatste wedstrijd in Meerdonk. Hopelijk kunnen we dat volgende maand tijdens de internationale wedstrijd in Prinsenbeek alsnog laten zien. Voor dit moment zit er niets anders op dan het Nederlandse team ontzettend veel succes te wensen in Moorsele, en ik hoop snel weer van de partij te zijn.
Vandaag over precies een jaar is de openingsceremonie van de Paralympics van Londen. Het NOC*NSF heeft daar onderstaande persbericht aan gewijd:
Paralympische Spelen London: One year to go!
ARNHEM – Vandaag is het 29 augustus 2011, exact een jaar voordat in Londen de Paralympische Spelen van start gaan. Mede dankzij een sms-je van chef de mission André Cats staan ook alle Nederlandse kandidaat-Paralympiërs even bij deze dag stil.
‘Join the team en maak je mooiste dromen waar’, is de sms- boodschap van André Cats voor kandidaat-sporters en -begeleiders. “Sporters en begeleiders zijn al heel lang bezig met kwalificatie voor London 2012. Nog maar een jaar lijkt dan opeens heel dichtbij. Nu komt het er allemaal écht op aan; komend jaar moet het gebeuren.”
“Het wordt spannend”, vindt ook rolstoeltennisster Esther Vergeer, die vandaag in New York aan het US Open begint. Of zij in Londen haar vierde Paralympische Spelen gaat meemaken, is pas volgend jaar bekend. De stand op de ITF-wereldranglijst van 21 mei 2012 bepaalt welke tennissers in Londen mee mogen doen.
24 uur per dag Londen
Vergeer veroverde in Sydney, Athene en Beijing één zilveren en vijf gouden Paralympische medailles en voert op dit moment de wereldranglijst aan. Toch laat zij voor Londen niets aan het toeval over. “In sport is niks zeker, dus ik doe er alles aan om elk risico uit te sluiten. Ik ben eigenlijk 24 uur per dag met London bezig. Naast de tennistraining doe ik aan krachttraining en ben ik een training gestart waarmee ik mijn ogen stimuleer om scherper en meer diepte te zien. Ik werk met een mental coach en een voedingsdeskundige. Alles om mijn vorm vast te houden en als dat lukt, is kwalificatie geen probleem.”
Net als Vergeer zijn ook de meeste andere Nederlandse Paralympiërs tegenwoordig full time met hun sport bezig. “Dat kan bijna niet anders”, geeft André Cats aan. “De internationale concurrentie wordt steeds groter. We streven in Londen naar een plaats in de top 16 van het landenklassement en in 2016 naar een plaats in de top 10. Vandaar dat NOC*NSF en de betrokken sportbonden met professionele Paralympische topsportprogramma’s werken. Daarnaast investeren we veel in professionele begeleiding en talentscouting.”
Onder andere in De Hoefslag van deze week staat een artikel over de bekendmaking van het EK team. Ook de Twentsche Courant Tubantia heeft erover geschreven, net als een aantal websites:
Hippisch Twente
De Hoefslag
Bokt.nl
[Not a valid template] [Not a valid template]
Vandaag kon ik samen met Yvette alsnog afreizen naar Rotterdam, maar deze trip was al gepland. We waren namelijk uitgenodigd door Stichting vrienden Dressuurstal van Baalen om de kür te komen bekijken vanuit de loge van het bestuur van het EK. Hierdoor zaten we echt eerste rang bij alle küren, waaronder natuurlijk de gouden rit van Adelinde. Bij deze wil ik nogmaals het bestuur van de stichting ontzettend bedanken voor de uitnodiging en de geweldige middag die we hierdoor hebben gehad. Op korte termijn hoop ik nog meer positief nieuws te kunnen melden met betrekking tot de Stichting vrienden DvB.
Op dit moment wordt in Rotterdam de finale van de BMC Centaur Cup verreden. Helaas had ik me hier net niet voor geplaatst door met Ravel als zevende te eindigen tijdens de halve finale in Eindhoven, waar er zes door mochten naar de finale. Vanmiddag werd ik echter op mijn werk gebeld of ik niet alsnog wou starten, op het allerlaatste moment had zich nog iemand afgemeld. Ik heb natuurlijk geprobeerd om nog van alles te regelen maar het was onbegonnen werk. Ik was op dat moment in Apeldoorn, mijn wedstrijdkleren en laarzen thuis in Den Ham, Ravel in Best en dan nog met veel files richting Rotterdam was echt een onmogelijke opgave. Ik baal ontzettend dat die afmelding niet wat eerder kwam of men al had laten weten dat de kans erin zat dat we in konden vallen. Tot nu toe had ik als enige alle wedstrijden van de BMC Centaur Cup gereden, en wie wil er nou niet in de EK ring rijden.
Aan de andere kant was het natuurlijk een bewuste keuze om niet Triumph maar Ravel te starten tijdens de halve finale, omdat deze zo kort op de eerste observatiewedstrijd voor het EK zat. Er ziet niets anders op dan komend seizoen weer een nieuwe poging te wagen en te hopen dat de planning dan gunstiger in elkaar zit.
|
Laatste reacties