[Not a valid template] [Not a valid template]Dit weekend is er net als vorige week weer veel werk verzet op het nieuwe complex van Miranka en Victor. Ook dit keer waren Bart van Geenen en mijn vader weer van de partij om te helpen. Helaas hebben we geen foto’s gemaakt van hoe het was, want er is nogal wat veranderd. De stapmolen waar vorig weekend mee was begonnen is nu helemaal klaar, waardoor deze vandaag in gebruik kon worden genomen. Ook de buitenbak is klaar, de omheining is gezet en de drainage zit in de grond. Verder is de omheining voor de longeercirkel geplaatst, zodat deze ook snel gebruikt kan gaan worden. Het terrein om de gebouwen heen is tegelijkertijd verder bestraat zodat wanneer het weer slechter wordt de paarden niet door de modder naar de stapmolen of longeercirkel hoeven. Foto’s van het nieuwe buitenterrein volgen…
|
Het heeft even geduurd, maar inmiddels heeft ook Vorman een welverdiende eigen pagina gekregen. In de korte tijd dat ik nog maar met haar rijd hebben we al een plek in het A-kader veroverd, maar er zit nog meer in en we werken er hard aan om dat ook in de ring te kunnen laten zien. De eerste gelegenheid hiervoor is de wedstrijd in Emmeloord op 23 juli. De KNHS heeft een persbericht uitgegeven waarin bekend wordt gemaakt dat het NK dressuur en NK dressuur aangepaste sport de komende drie jaar in Hoofddorp zal worden gehouden. De afgelopen twee jaar werd ‘ons’ NK voor het eerst geïntegreerd met de andere dressuur NK’s tijdens Outdoor Gelderland in De Steeg. Hoewel de prijzen voor deelname en stalling erg fors waren was de accommodatie prima met goede bodems en voldoende ruimte. De organisatie van Outdoor Gelderland is uiteraard niet blij met dit besluit. In 2006 werd het NK aangepaste dressuur ook al gehouden in Hoofddorp, destijds werd ik voor de derde keer Nederlands kampioen. Nederlandse Kampioenschappen Paardensport komende drie jaar bekend
|
 |
Gisteren waren zowel Coby als Marlies van Baalen net als andere sportieve toppers Anky van Grunsven, Tineke Bartels en André Cats (NOC*NSF Chef de Mission Paralympics 2012) in Erp actief bij de kadertraining voor het aangepast sporten. Hierbij een leuk artikel van A-kaderlid Gert Bolmer over de geslaagde kadertraining.
“Vandaag was er een kadertraining op het Anky Education Center in Erp. ‘s Ochtends gaf onder meer André Cats, prestatiemanager en chef de mission van Londen 2012 een interactieve presentatie, wat mooie discussies opleverde. Hierbij waren ook Anky, Tineke Bartels en Coby van Baalen aanwezig. ‘s Middags was het tijd voor de training met de paarden door Coby en Marlies van Baalen. We konden trainen in de geïsoleerde binnenbaan, die al net zo mooi was als de rest van het complex, zodat we met deze temperaturen niet in de volle zon buiten hoefden te rijden. Vorman liet zich ondanks de warmte goed rijden en met Marlies hebben we gewerkt aan een aantal onderdelen uit de proef waar we in Mulhouse nog wat hebben laten liggen. De keertwendingen gingen nu zoals eigenlijk altijd weer prima, hopelijk kunnen we dat de volgende keer ook weer in de wedstrijdring laten zien. Wat mij betreft was het een geslaagde training, die volgende week maandag een vervolg krijgt in Kootwijk. Wat niet onvermeld mag blijven is dat Anky, Sjef, Coby en Marlies zich belangeloos hebben ingezet voor deze dag en de geweldige accommodatie werd gratis ter beschikking gesteld, waarvoor uiteraard ontzettend veel dank.”
Coby en Marlies willen bij deze ook Anky en Sjef heel hartelijk bedanken voor hun gastvrijheid. Voor een ontvangst op DVB is de kantine veel te klein, het gebruik van deze prachtige nieuwe locatie was super!
Bronvermelding: www.dressuurstalvanbaalen.nl
Foto: Natascha Meijer (vlnr: trainster Coby van Baalen, Demi Vermeulen, Tessa Baaijens- de Vrie, bondscoach Jeanette Wolfs, Ellen van den Berg, Frank Hosmar, Gert Bolmer, trainster Marlies van Baalen)
[Not a valid template]Vandaag was er een kadertraining op het Anky Education Center in Erp. ‘s Ochtends gaf onder meer André Cats, prestatiemanager en chef de mission van Londen 2012 een interactieve presentatie, wat mooie discussies opleverde. Hierbij waren ook Anky, Tineke Bartels en Coby van Baalen aanwezig. ‘s Middags was het tijd voor de training met de paarden door Coby en Marlies van Baalen. We konden trainen in de geïsoleerde binnenbaan, die al net zo mooi was als de rest van het complex, zodat we met deze temperaturen niet in de volle zon buiten hoefden te rijden. Vorman liet zich ondanks de warmte goed rijden en met Marlies hebben we gewerkt aan een aantal onderdelen uit de proef waar we in Mulhouse nog wat hebben laten liggen. De keertwendingen gingen nu zoals eigenlijk altijd weer prima, hopelijk kunnen we dat de volgende keer ook weer in de wedstrijdring laten zien. Wat mij betreft was het een geslaagde training, die volgende week maandag een vervolg krijgt in Kootwijk. Wat niet onvermeld mag blijven is dat Anky, Sjef, Coby en Marlies zich belangeloos hebben ingezet voor deze dag en de geweldige accommodatie werd gratis ter beschikking gesteld, waarvoor uiteraard ontzettend veel dank.
Gisteren is de osteopaat langsgeweest om zowel Triumph als Vorman te bekijken. Deze afspraak was al gepland, maar kwam na de ellende met Trump natuurlijk helemaal als geroepen. Op dit moment lijkt het erop dat er niet echt iets kapot is, dus geen spierscheuring of dergelijke. Daarnaast lijkt de zwelling vooral vocht te zijn en geen bloeduitstorting, dit heeft als voordeel dat er dan misschien geen drain geplaatst hoeft te worden. Natuurlijk moet die zwelling wel nog steeds weg. De behandeling door de osteopaat helpt wat dat betreft om het lichaam zo goed mogelijk alle afvalstoffen af te kunnen laten voeren. Nu is het vooral zaak Trump zoveel mogelijk te laten bewegen, zonder dat hij hierbij te enthousiast wordt. Eindelijk dus wat positief nieuws, en we gaan volop verder om hem er weer zo snel maar vooral goed mogelijk bovenop te laten komen.
Met Vorman was alles ondanks het gekwakkel van de laatste tijd in orde, en zij mocht dus weer binnen vijf minuten terug de paddock in. Vanaf vandaag pakken we haar weer op richting de kadertrainingen van volgende week en de week daarna.
[Not a valid template]Inmiddels gisteren werd de wedstrijd in Mulhouse afgesloten met de kür op muziek. Het werd voor de grade II combinaties wederom een lange dag omdat wij als laatste groep van start moesten. Al tijdens het losrijden bleek dat Vorman moe begon te worden. De wil was er nog steeds en ze bleef ook goed actief, alleen ontbrak de kracht om de oprichting constant te houden. Eenmaal in de wedstrijdbaan werd Vorman net als tijdens de kür in Deauville best wakker, waardoor ik hard moest werken om goed door de proef te komen. Doordat ze een flink tempo had moest ik ook de proef wat aanpassen om goed uit te komen op de muziek, bij de eerste overgang liepen we nog wat voor maar daarna kon ik de lijnen zo rijden dat we heel mooi uitkwamen. Hoewel dit niet onze beste proef was viel me de score niet mee, ik werd gedeeld vierde met 68,4%.
We hebben op zich met name de eerste twee dagen laten zien dat de potentie er is, maar deze wedstrijd en het NK kwamen door de blessure van Vorman precies op het verkeerde moment. Ik ben er zelf van overtuigd dat wanneer we de lijn vanaf de wedstrijd in Montfoort gewoon door hadden kunnen zetten het er nu heel anders had voor gestaan. Hoewel Vorman al veel vooruit is gegaan en sterker is geworden was onze basis nog niet goed genoeg om die kwakkelperiode op te kunnen vangen. Als je bekijkt hoe lang ik nu met haar rijd is dat natuurlijk ook helemaal niet raar, maar de timing is weer eens erg ongelukkig. En dat was allemaal nog niet zo erg geweest als ik ook ‘gewoon’ met Trump om een EK ticket had kunnen strijden, maar dat is op dit moment nog uiterst twijfelachtig.
Later deze week volgen nog foto’s, een meer algemene terugblik op de wedstrijd en hopelijk meer nieuws over Triumph.
[Not a valid template]Vandaag werd de individuele proef verreden, en we hoefden in ieder geval niet de hele dag te wachten voordat we eindelijk eens aan de slag konden. Ik moest als eerste van start in grade II. Ook vandaag was het plan weer om kort en fel los te rijden om een actieve proef neer te zetten. Tijdens het losrijden voelde Vorman bij vlagen echt goed, ik kon hem net wat ronder en meer gesloten houden terwijl hij wel mooi actief bleef. Het was nog wel moeilijk om dit de hele tijd vol te houden, het kost Vorman nog wel de nodige moeite.
Omdat ik als eerste moest starten en we op tijd richting de wedstrijdbaan gingen hadden we wat extra tijd om om de ring te rijden, en daar voelde ze weer goed aan. Het begin van de proef ging prima, ik was misschien wat snel weg na het halthouden maar de eerste figuren en de middendraf gingen goed. Het stapgedeelte begon goed maar de eerste keertwending ging de mist in. In de ring reageert Vorman soms nog wat anders op mijn benen dan tijdens de training waardoor ze nu een been liet staan, de tweede keertwending reed ik daarom wat groter in en ze liet nu geen been staan maar ook die keertwending was niet zoals ze ze kan maken. Verder liep de proef weer behoorlijk goed, al stonden we te kort stil bij het laatste halthouden, wat waarschijnlijk ook de nodige punten heeft gekost. Het totale beeld was mooier als gisteren maar waarschijnlijk door de foutjes kwam de score lager uit, al werd die nogal gedrukt door één jurylid.
Nadat iedereen gereden had stond ik op de derde plaats, achter Petra van de Sande en Demi Vermeulen. De achterstand was dermate klein dat alleen al iets betere keertwendingen genoeg zouden zijn geweest voor de tweede plaats, dus het resultaat is niet dramatisch, maar er had zonder al teveel moeite gewoon wat meer in gezeten. Toch ben ik wel blij met hoe Vorman de afgelopen twee dagen gelopen heeft, dat biedt perspectief voor de toekomst. Maandag over een week en de maandag daarop staan er alweer kadertrainingen op het programma, en op 23 juli is er een kaderwedstrijd in Emmeloord. Hopelijk kunnen we de komende tijd gebruiken om daar weer goed voor de dag te komen in voorbereiding op de laatste observatiewedstrijd in Meerdonk begin augustus.
Voor het zover is wordt morgen de wedstrijd hier in Mulhouse uiteraard nog afgesloten met de kür op muziek. De kür met Vorman is nog steeds een improvisatie op de kür van Trump dus ik verwacht me niet echt in de strijd om de bovenste plaatsen te kunnen mengen. Het belangrijkste doel voor morgen is wat mij betreft om te proberen het gevoel (met het bijbehorende beeld) wat ik vandaag in het eerste deel van het losrijden had ook in de wedstrijdbaan te krijgen. Als dat lukt zou ik ontzettend tevreden zijn en is de uiteindelijke plaatsing van minder belang.
update: De laatste berichten over Triumph zijn helaas niet onverdeeld positief. Zijn hele lijf is zo pijnlijk dat hij eigenlijk niet wil lopen, maar om de zwellingen tegen te gaan is beweging juist noodzakelijk. Ik zie er nu al enorm tegenop om Trump weer te zien. Ik heb het zo met hem te doen, ik had veel liever zelf in de kreukels gelegen, dan dat hem dit moest overkomen. Maar ja zo werkt het helaas niet, het enige wat we nu kunnen is er alles aan doen om hem er weer bovenop te krijgen.
[Not a valid template]Ondanks alles is de eerste wedstrijddag gelukkig behoorlijk goed verlopen. Het was vooral een dag met veel wachten, we waren om 09:00 uur op het terrein om de proef van Frank te zien, maar ik moest zelf als allerlaatste om 18:13 de ring in. Zoals ik gisteren al schreef was het doel voor vandaag om te proberen ervoor te zorgen dat alle ellende in ieder geval niet helemaal voor niets is geweest, en dat is godzijdank aardig gelukt. Tijdens het losrijden was in ieder geval redelijk snel duidelijk dat Vorman niet meer gevoelig liep dus kon Miranka haar redelijk fel losrijden. Ik moest ook redelijk aan de bak om die activiteit vast te houden, maar het gevoel was in ieder geval een stuk beter dan de laatste tijd.
Het lukte om in de proef de activiteit te behouden, terwijl ik ook behoorlijk nauwkeurig door de proef kon sturen. Er zaten verder ook geen fouten in dus toen ik de ring uitkwam waren Miranka en ik eigenlijk wel tevreden. Onze rit bleek goed voor een score van 68,7% en een derde plaats. Gelet op de voorbereiding en alle ellende een mooi resultaat maar het kan en moet beter, hopelijk krijgen we de gelegenheid daar de komende tijd weer verder aan te werken. Als Vorman nog wat sterker wordt is het makkelijker om haar meer ‘bij elkaar’ te rijden zodat de aanleuning en het totale plaatje mooier wordt. Ik ben in ieder geval blij met vandaag, en morgen gaan we er opnieuw voor, dan start ik als eerste van grade II rond 10:30. Nu duik ik snel mijn bed in, morgen hopelijk nog een uitgebreider verslag met foto’s.
Ook na een dag als gisteren moet je natuurlijk verder, al ben ik in gedachten veel meer bezig met Triumph dan met Vorman. Ik kan me niet heugen dat ik ooit zo van slag ben geweest, ook omdat het zo totaal onverwacht kwam. Trump wordt goed verzorgd door Victor en de pensionklanten, waarvoor uiteraard ontzettend veel dank. Hij heeft nu een kleine paddock zodat hij niet alleen achter hoeft te blijven op stal en zich daardoor druk maakt, zonder dat hij buiten hele rare dingen kan doen. Er zit een enorme bloeduitstorting aan de binnenkant van zijn achterbeen, hier kan pas over een tijdje een drain in worden gezet. Daarna zal waarschijnlijk pas echt duidelijk worden hoe groot de schade is.
[Not a valid template] [Not a valid template]Vanochtend moesten we al redelijk op tijd trainen. Miranka zat al om acht uur op BMC Toermalijn, en twintig minuten later op Vorman. Na het losrijden door Miranka was het uiteraard de beurt aan Yvette en mij. Yvette en Miranka hebben de laatste tijd hard gewerkt om Toermalijn wat actiever te krijgen en dat lijkt goed gelukt. Hierdoor is het totaalplaatje ook mooier dus ik ben benieuwd hoe het morgen gaat. Met Vorman viel het gezien de voorgeschiedenis niet tegen, maar we hebben de training nog wel aangepast en ze is nog niet waar ze moet zijn. We merken gewoon dat de training van de laatste tijd nog niet genoeg is bevestigd en we een stapje terug moeten doen. Door de gedwongen onderbreking komt deze wedstrijd eigenlijk te vroeg, maar we gaan er het beste van proberen te maken. Het belangrijkste is dat ze vandaag in ieder geval fit genoeg leek om zonder risico de wedstrijd in te gaan, en ze kwam ook zonder problemen door de veterinaire keuring. Ik ga er alles aan doen om te proberen deze hele wedstrijd niet ellendiger te laten worden dan hij nu al is, dus het doel is om met Vorman alles eruit te halen wat er op dit moment in zit. De situatie met Trump wordt er helaas toch niet anders van, ik wil voor mezelf net als altijd in ieder geval het gevoel hebben dat ik er alles aan heb gedaan. Mocht het met Vorman dan ook nog niet lekker gaan heb ik na de wedstrijd nog tijd genoeg om ziek te zijn van alles.
Ook alle andere Nederlandse paarden kwamen door de keuring dus morgen kan de wedstrijd echt gaan beginnen, grade IV gaat als eerste van start. Ondanks dat we midden in het buitenseizoen zitten wordt de wedstrijd binnen verreden, maar dat vind ik helemaal niet erg. De baan is ondanks het warme weer (maar dat gaat blijkbaar veranderen) redelijk koel en mijn spieren zijn nooit zo gecharmeerd van regen dus ik vind het wel prima zo. Daarnaast hebben we grote vaste stallen in plaats van de gebruikelijke tenten, dus dat de accommodatie voor Nederlandse begrippen ontzettend verouderd is nemen we maar op de koop toe. Morgen start ik als allerlaatste pas ergens rond 18:30, dus het wordt een erg lange dag. Het nieuwsbericht van morgen zal daarom waarschijnlijk pas laat op de site staan.
De wedstrijd in Mulhouse is voor mij eigenlijk al voorbij voordat deze überhaupt begonnen was, maar het missen van de wedstrijd is nog wel het minst erge. Ik was vooruit gereden in een gewone auto zodat de reis niet zo lang duurt, en bij de aankomst van de vrachtwagen hoopte ik dan ook Triumph en Vorman gezond en wel van de klep te zien komen. Zeker na de ellende met Niño op de terugreis van het EK in 2005 ben ik erg opgelucht als de paarden weer heelhuids van de wagen komen. De grond verdween onder mijn voeten toen echter bleek dat Trump nog voordat ze goed en wel de straat uit waren volledig in paniek is geraakt en naar het zich laat aanzien zwaar geblesseerd is achtergebleven op stal. Ik dacht dat ik toch al wel wat had meegemaakt op dit gebied maar deze klap komt ontzettend onverwacht en hard aan… Het is nog afwachten hoe het zich verder gaat ontwikkelen, maar op dit moment zijn de geluiden (van horen zeggen) niet erg positief.
De andere vijf andere paarden, waaronder Vorman, zijn met de nodige vertraging zonder problemen aangekomen op het wedstrijdterrein, maar op dit moment staat mijn hoofd absoluut niet naar het rijden van een wedstrijd, en weet ik eerlijk gezegd ook nog niet hoe ik dat moet gaan doen. Wordt vervolgd.
Met dank aan de familie Jansen van de firma Balotti Tegelwereld en Anemone Horsetrucks, hebben wij de mogelijkheid gekregen om met een schitterende vrachtwagen naar de wedstrijd in Mulhouse te reizen. Het is een negen paards vrachtwagen zodat er naast de zes paarden ook voldoende ruimte is voor alle spullen. Doordat we nu niet met meerdere trailers hoeven te reizen kunnen de ruiters voor de vrachtwagen uit rijden waardoor de reis minder lang en belastend is. Zowel voor de paarden als de ruiters een ideale oplossing dus waar we zeer dankbaar voor zijn!
[Not a valid template]De organisatie van het CPEDI3* concours in het Franse Mulhouse heeft de definitieve inschrijvingen bekend gemaakt. Het heeft er helaas alle schijn van dat het met name in grade II een Nederlands onderonsje wordt, alleen dan honderden kilometers buiten Nederland. Het is natuurlijk ontzettend zonde dat we zoveel geld en moeite moeten investeren in een wedstrijd die relatief zo weinig toegevoegde waarde heeft maar wel veel belastender is voor de paarden.
Klik hier voor de lijst met inschrijvingen.
Een reden om toch naar een dergelijke wedstrijd te gaan zou de teamranking van de FEI kunnen zijn, omdat op basis daarvan het aantal startplaatsen per land voor de Paralympics van volgend jaar wordt bepaald. De teamranking wordt gebaseerd op de beste score van elk team tijdens een willekeurige CPEDI3* of hoger wedstrijd, gedurende de periode van 01-11-2010 tot 31-01-2012.
Normaal gesproken moet het voor Nederland geen enkel probleem zijn om vier startplaatsen te bemachtigen, maar het team met de hoogste score buiten de drie beste teams van Kentucky krijgt eveneens een extra startplaats in Londen. Dat zou natuurlijk erg mooi zijn, maar het vervelende is dat de ranking wordt gebaseerd op één (de hoogste) uitslag per team. Een team dat bij gebrek aan concurrentie toevallig een keer erg hoog scoort tijdens een wedstrijd in Verweggistan, maar verder nooit wat presteert, zou dus met die extra startplaats aan de haal kunnen gaan. Een ranking is volgens mij normaal gesproken bedoeld om constant presteren te belonen, en niet een incidenteel succes. Helaas heeft men anders besloten en zullen we het er mee moeten doen, maar het maakt wat mij betreft die ene procent die we in Kentucky tekort kwamen voor het teambrons nog wat zuurder dan het al was.
Bij deze zoals gisteren toegezegd dan eindelijk het volledige verslag van het NK tijdens Outdoor Gelderland in De Steeg, inclusief een korte voorbeschouwing.
Vorig jaar was de aanloop naar het NK met Triumph allesbehalve ideaal vanwege onder meer een telkens terugkerende hoefzweer, maar werd ik met afstand Nederlands kampioen met mooie scores. Dit jaar was de voorbereiding zeker niet beter, en ook met Vorman ging het uitgerekend nu niet helemaal lekker. Nou heb ik helaas de nodige ervaring met lastige voorbereidingen, maar zoals al eerder gezegd zou het wel een enorme uitdaging worden om mijn titel te prolongeren, ook met het oog op het deelnemersveld in grade II.
Met twee paarden op wedstrijd gaan is in ieder geval voor mij een behoorlijke onderneming, maar gelukkig waren zowel mijn ouders als Marion dinsdag al op stal om te helpen met het wassen van de paarden, poetsen en inpakken van alle spullen en alles wat maar nodig was. Zonder die hulp had ik het zeker niet gered, en was ik een dag voor de wedstrijd al gesloopt geweest. De wedstrijddag begon om 04:00 uur in het bed&breakfast waar ik overnachtte. Zonder de andere gasten wakker te maken in het donker een huis uit sluipen wat je niet kent kan best lastig zijn, maar volgens mij is dat redelijk goed gelukt, ik mag tenminste nog terugkomen. Eenmaal op stal aangekomen snel de trailers aangekoppeld en de paarden gevoerd en ingepakt voor de reis. Zo vertrokken we uiteindelijk iets na 05:00 richting De Steeg, zodat we nog op tijd zouden zijn om even de baan te kunnen verkennen. De reis verliep redelijk vlot, en we waren precies op tijd om nog even de paarden aan de hand te stappen in en om de wedstrijdbaan.
[Not a valid template] [Not a valid template]Ik moest als eerste met Vorman rijden en het losrijden bij Miranka zag er op zich niet verkeerd uit, maar we hebben het wel erg rustig aan gedaan. De proef was niet flitsend, maar er zaten geen grote fouten in. Waar ik vorig jaar nog blij verrast was met de scores op het scorebord, viel me de ruim 61% toch wel tegen. Achteraf zou blijken dat er in het algemeen vaak niet hoog werd gepunt maar het was in ieder geval geen goed begin van de dag. Voordat ik met Triumph de ring in moest was het eerst de beurt aan Yvette met BMC Toermalijn. Het begin van haar proef was veelbelovend, totdat er een golfkar vlak achter de ring langs reed waardoor Toermalijn in de stop ging en even niet meer verder wilde. Wat later in de proef ontstond nog een keer de nodige spanning, waardoor Yvette na de eerste proef al kansloos was voor een mooie eindklassering. Daarna was het de beurt aan Triumph. Hij was natuurlijk al een tijdje niet mee geweest op wedstrijd, dus ik was benieuwd hoe dat uit zou pakken. Het losrijden ging boven verwachting, qua beweging liep hij weer zoals we dat graag zien, maar ik weet ook als geen ander dat dat nog niets zegt over het aan elkaar rijden van de proef. Het drafgedeelte ging redelijk, al merkte ik wel dat Trump wat te weinig rust in zijn lijf had waardoor ik wat voorzichtig moest rijden om geen grote fouten te maken. Dat gebrek aan rust brak ons vooral op in de stap onderdelen, daar lieten we achteraf gezien de meeste punten liggen. De score van 64,4% bleek uiteindelijk goed voor een derde plaats achter Petra van de Sande en Demi Vermeulen.
Na de prijsuitreiking van het eerste onderdeel begon het lange wachten. De eerste rubriek begon om 08:00, maar de tweede pas om 17:00 dus het werd hoe dan ook een ontzettend lange dag. Om de paarden niet al die tijd op de trailer te laten staan mochten we ze stallen bij de osteopaat van zowel mijn paarden als mijzelf; Frank Dirckx. Frank woont in de buurt van het wedstrijdterrein en ik ben hem dan ook zeer dankbaar dat we gebruik mochten maken van zijn stallen. Miranka, Marion en mijn ouders zorgden voor het vervoer van het wedstrijdterrein naar de stal van Frank en weer terug, zodat ik me rustig kon houden om nog genoeg over te hebben voor nog twee proeven.
[Not a valid template] [Not a valid template]Met Vorman hebben we in de tweede proef een alles of niets poging gedaan, en het werd triest genoeg niets. De volgende dag is hij meteen weer nagekeken door zowel de hoefsmid als de dierenarts, en we hopen maar dat we haar weer fit kunnen krijgen voor de observatiewedstrijd van volgende week in Frankijk. Ze heeft in de korte tijd dat ik met haar rijdt al vaak laten zien goed te kunnen scoren, en daar passen dit soort uitslagen absoluut niet bij. Dat dit juist op het NK en een observatiewedstrijd moet gebeuren is extra zuur maar het is helaas niet anders. Yvette revancheerde zich voor de teleurstellende eerste proef met een score van 64,28% en een derde plaats. Ook met Triumph waren we van plan om de score van de ochtend te verbeteren, maar de in deze proef zeer ruim aanwezige staponderdelen kwamen hiervoor niet goed genoeg uit de verf. Ik werd vierde in het tweede onderdeel, maar werd met Triumph wel derde over twee onderdelen zodat we in de finale van start mochten. Duidelijk was al wel dat de achterstand op Petra te groot was om haar nog in te kunnen halen in de finale, waardoor ik de nationale titel die ik officieel vanaf 2006 in mijn bezit had kwijt was.
[Not a valid template] [Not a valid template]De finale begon gelukkig niet zo vroeg als het eerste onderdeel, maar omdat ik pas rond half één ‘s nachts in mijn bed lag ging ook daar weer een korte nacht aan vooraf. Trump kon ‘s ochtends vroeg nog even de wei in voordat we weer vertrokken richting De Steeg, om te proberen het NK toch nog enigszins goed af te sluiten. Dat lukte wat mij betreft behoorlijk goed. Ik kon er meer aan rijden dan de dag ervoor waardoor het beeld mooier en actiever was. Helaas was het niet genoeg om nog een plaatsje op te schuiven in het klassement, en bleef ik op de derde plaats staan achter Petra van de Sande en Demi Vermeulen. In grade III ging de titel naar Sanne Voets, in grade IV wederom naar Frank Hosmar.
Volgende week dinsdag vertrekken we alweer voor de volgende observatiewedstrijd die helaas heel wat verder van huis is; we gaan naar het Franse Mulhouse. Twee van dergelijke wedstrijden zo kort op elkaar is natuurlijk niet ideaal, maar er zit nu niets anders op dan het beste ervan proberen te maken. In de strijd om de EK plaatsen hebben de kampioenen natuurlijk goede zaken gedaan, maar de strijd is nog lang niet gestreden dus we gaan er weer (voor zover mogelijk) volop tegenaan volgende week…
Laatste reacties