|
|
De KNHS heeft onderstaande persbericht uitgegeven. Met hulp van de Rabobank Foundation is na het nodige brainstormen door de KNHS en betrokken trainers onderstaande programma bedacht. Miranka zal zaterdag ook aanwezig zijn als scout, op de lijst staan veel nieuwe maar ook een aantal bekende namen. Helaas is het als kaderlid niet toegestaan om deel te nemen 🙂
Eerste Rabo Para Talentendag in Ermelo
18 september 2012
Aanstaande zaterdag 22 september is de eerste Rabo Para Talentendag in Ermelo. In de Prins Willem Alexanderhal trainen en beoordelen toptrainers Adelinde Cornelissen, Coby van Baalen en Chris Haazen met bondscoach Jeannette Wolfs 49 ruiters op hun talenten. Met steun van Rabobank Foundation heeft de Para Talentendag dezelfde opzet als de Talentendagen voor dressuur, eventing en springen.
De zoektocht naar nieuw talent in de Para dressuur voor de komende Paralympische Spelen begint aanstaande zaterdag. Doel van deze Talentendag is ruiters te selecteren en op te leiden voor de kaders en de internationale kampioenschappen.
Topamazone Adelinde Cornelissen, winnaar van zilver en brons in Londen en trainer van Frank Hosmar die in Londen tijdens de Paralympics twee bronzen medailles won, is zaterdag in Ermelo om de ruiters met een lichamelijke beperking te begeleiden en te selecteren. Samen met Chris Haazen, trainer van Nederlands
kampioene in grade I Nicole den Dulk, neemt Adelinde de ruiters van het middagprogramma onder haar hoede.
Zaterdagochtend is Coby van Baalen, die de Paralympische ruiters op weg naar Londen begeleidde, samen met Chris Haazen verantwoordelijk voor de training en de selectie. Bondscoach Jeannette Wolfs volgt de hele dag de verrichtingen van de ruiters en scout met de toptrainers eventuele nieuwe combinaties.
In de pauze is er een interessante menclinic van Adriaan Struyk, die onlangs in Breda op het WK Para Mennen goud won het met Nederlands team en individueel vijfde werd.
De deelnemers aan de Rabo Para Talentendag ontvangen na afloop een door de toptrainers ingevuld protocol en krijgen binnen enkele weken bericht of ze de komende maanden worden uitgenodigd voor de regiotrainingen. Met hulp van Rabobank Foundation volgden de Para ruiters hetzelfde programma van het Rabo Talentenplan als de valide ruiters.
Programma Rabo Para Talentendag, zaterdag 22 augustus Prins Willem Alexanderhal, KNHS-centrum
9.00 uur Rabo Para Talentendag o.b.v. Coby van Baalen en Chris Haazen
12.20 uur Menclinic Adriaan Struyk
13.00 uur Rabo Para Talentendag o.b.v. Adelinde Cornelissen en Chris Haazen
17.20 uur einde
De startlijst van de Rabo Para Talentendag
(bron: www.knhs.nl)
[Not a valid template] We zijn weer terug uit Londen.
Niet lang nadat Vorman niet geheel fit op de vrachtwagen stond begon ik zelf ook aan de terugreis naar Nederland. Dit was niet geheel volgens planning. Eigenlijk zou ik nog tot vrijdag blijven, maar het zat me toch niet lekker met Vorman. Natuurlijk word er thuis prima voor haar gezorgd maar ik zat niet langer op mijn gemak in Londen. We hebben in het verleden natuurlijk al eens vaker narigheid gehad tijdens transport, en omdat ze nu al niet fit aan de reis begon ging ik veel liever naar huis.
[Not a valid template]Er was een vliegticket beschikbaar waar ik dankbaar gebruik van maakte. Vanaf Schiphol zou de reis met de trein richting stal gaan. Die plannen wijzigden echter in de aankomsthal, waar totaal onverwacht mijn vriendin Marloes op me stond te wachten. Samen zijn we met de auto naar Brabant gereden, zodat ik nog sneller op stal was dan ik ‘s ochtends had gedacht. Gelukkig was de reis voor Vorman goed verlopen. Na wat stappen en koelen kon ik haar met een redelijk gerust hart weer op stal zetten, en krijgt ze zoals eerder al gezegd nu eerst even vakantie.
Bij aankomst bij Marloes thuis stond mij nog een tweede verrassing te wachten, getuige de linkse foto bij dit bericht. Ontzettend leuk, en erg knap om in zo’n korte tijd voor elkaar te krijgen, aangezien ze pas ‘s ochtends hoorde dat mijn ticket definitief was.
Eenmaal thuis in Den Ham kreeg ik eveneens een warm onthaal, waar mijn ouders druk in de weer waren geweest met de boog op de rechter foto.
[Not a valid template]Onze paarden zijn gisterochtend vroeg weer vertrokken richting Nederland. Om op tijd bij de paarden te zijn ging de wekker om tien voor zes, vanaf zeven uur zouden alle spullen ingeladen worden, waarna de paarden rond acht uur zouden vertrekken vanaf het wedstrijdterrein. Net als bij aankomst was er weer een heel leger vrijwilligers beschikbaar om de spullen in de vrachtwagen te laden. Hierdoor stond alles binnen de kortste keren in de vrachtwagen en konden de paarden ingeladen worden. Het leek alsof ze in de gaten hadden dat ze naar huis mochten, ze gingen nog sneller de vrachtwagen op dan bij de heenreis.
Na een voorspoedige reis zijn de paarden inmiddels weer veilig aangekomen in Best. Vorman krijgt nu eerst even een welverdiende vakantie om bij te komen, en dat lijkt haar prima te bevallen…
Het Paralympisch dressuurtoernooi werd vandaag afgesloten met de kür op muziek voor grade Ia, III en IV. Frank moest als eerste voor Nederland aan de bak en beleefde een uitstekende première met de door Charles Monterie gemaakte kür voor Alphaville. Net als eergisteren wonnen ze een bronzen medaille, achter Michele George uit België en de Engelse Sophie Wells.
Vanmiddag moest Sanne als allerlaatste van grade III de ring in. Ze reed een goede kür maar eindigde op de ondankbare vierde plaats. Het goud was voor de Duitse Hannelore Brenner, zilver voor Debbie Criddle uit Engeland en brons voor de Deens Anika Dalskov. Ook hier uit mijn hoofd hetzelfde podium als twee dagen eerder.
Bij Vorman bleek vandaag toch wel wederom haar geweldige karakter. Ze heeft alle dagen echt ontzettend haar best gedaan terwijl haar been op dit moment toch niet helemaal is zoals het zou moeten. Ze is uiteraard grondig nagekeken en het is niets ernstigs, maar toch niet bepaald bevorderlijk om te kunnen presteren. Dat ze desondanks toch zo heeft gelopen zegt veel, wat dat betreft had ze absoluut beter verdiend.
Morgenvroeg vertrekken de paarden rond acht uur, waarna ze als alles goed gaat voor de avondspits aankomen op stal bij Miranka in Best.
Het Paralympisch toernooi zit erop voor ons. De afsluitende kür op muziek ging zoals ik vooraf in gedachten had, we reden een actieve en nette kür zonder echte fouten of slordigheden. Na het afgroeten was ik dus ook heel tevreden en was het onderweg naar de uitgang van het stadion weer genieten van het zo in grote getale aanwezige publiek.
Helaas viel de score bepaald niet mee, 71,6% en op dat moment al een derde plaats, maar gelet op de omgekeerde startvolgorde de beste combinaties van de individuele proef nog te gaan. Nadat iedereen gereden had bleek onze kür goed voor wederom een zevende plaats, en dat was toch wel een behoorlijke tegenvaller. In Mannheim eerder dit jaar scoorde ik met een denk ik vergelijkbare uitvoering van deze kür ruim 74%, vlak achter de nummer twee en drie van vandaag. Maar dat hoort helaas bij jurysport af en toe en past goed bij het verloop van de wedstrijd voor ons zullen we maar zeggen. Helaas kreeg Petra van de Sande te maken met erg veel spanning, waardoor ze niet alle verplichte onderdelen kon laten zien en eindigde op een zwaar teleurstellende achttiende plaats. Morgen is het de beurt aan Frank en Sanne om de strijd aan te gaan. Voor mij is het vooral een kwestie van spullen alvast inpakken en zorgen dat Vorman zo fit mogelijk aan de terugreis gaat beginnen. Woensdagochtend rond 07:00 staat het vertrek van de paarden gepland. Wijzelf vliegen pas op vrijdag terug.
Later deze week volgt waarschijnlijk nog een uitgebreidere terugblik en een groot aantal foto’s. Er zijn er al heel wat gemaakt en ook de komende dagen zal ik nog wel met de camera in de weer zijn, maar het bewerken en plaatsen kost nou eenmaal de nodige tijd.
Even een supersnelle update voordat ik mijn bed opzoek om morgen weer fit te zijn voor de kür op muziek. Frank heeft vandaag brons gewonnen in grade IV. Na een goede proef moest hij alleen de Belgische Michel George en Britse Sophie Wells voor laten gaan. Sanne eindigde in grade III als vijfde. Met het landenteam grijpen we net als tijdens het laatste EK en WK op een haar na naast de bronzen medaille. Dit keer was het verschil wel ontstellend klein, slechts 0,06%.
Morgen is voor mij de laatste kans op een mooi resultaat, in de kür op muziek. Ik moet om 11:35 (Engelse tijd) de baan in. We gaan nog één keer vlammen, en als ik er dan alles uit heb kunnen halen wat er op dit moment in zit ben ik denk ik tevreden. Tot nu toe heeft het allemaal bepaald niet mee gezeten, dus morgen gaan we er nog één keer 200% voor, en dan zien we wel waar het schip strand. Wordt wederom vervolgd…
Bij deze dan eindelijk het verslag van vandaag. De dag begon behoorlijk beroerd, toen ik op stal aankwam bleek Vorman koliekverschijnselen te hebben gehad. Op dat moment was ze op zich wel weer fit maar aan de stal was te zien dat ze had liggen rollen en met name haar achterbenen waren niet helemaal ongeschonden uit ‘de strijd’ gekomen. Stappen en koelen bleek gelukkig genoeg om Vorman (op een verantwoorde manier) aan de start te krijgen.
Miranka heeft het losrijden natuurlijk voorzichtig opgebouwd om te kijken hoe het zou gaan, maar dat viel gelukkig helemaal niet tegen. Ook met mij in het zadel ging het beter dan ik had verwacht. Omdat Vorman ondanks alles gewoon goed aanvoelde besloot ik er maar ‘gewoon’ vol voor te gaan. Het was wederom ontzettend gaaf om een stadion met zoveel publiek binnen te rijden, en ik ging met meer overtuiging dan bij aankomst op stal verwacht van start.
We gingen heel voortvarend van start, met scores boven de 70%. Helaas kregen we een fout op een overgang van stap naar draf, waar Vorman opeens aan galoppeerde. Toen ik samen met Miranka van tevoren de proef besprak hadden we het er juist nog over dat ze dat nooit deed, fout dus. Een erg dure communicatiestoring, al zou achteraf blijken dat het geen medaille heeft gekost. Mijn score kwam uit op 70,143%, goed voor een zevende plaats. Mijn vriendin zat ondanks haar vliegangst ook op de tribune, maar helaas had het mooie door haar gemaakte spandoek dus nog niet helemaal het gewenste resultaat. Kijkend naar de voorbereiding is het sowieso een klein wonder dat we aan de start konden verschijnen en toch nog zo’n proef neer konden zetten, maar dan nog wil je natuurlijk liefst meer dan een zevende plaats. Petra reed een half uur na mij een goede proef waarmee ze 74,4% scoorde en daarmee op de ondankbare vierde plaats terecht kwam. Het goud was voor de Engelse Natascha Baker, zilver ging naar Britta Näpel en brons was voor Angelika Trabert, beiden uit Duitsland. Met de score van Petra zijn we nog wel in de race voor een bronzen teammedaille. De scores van Frank en Sanne en natuurlijk de concurrentie uit met name Denemarken, België en Ierland gaan bepalen of het kwartje wat dat betreft dit keer wel de voor ons gunstige kant in valt. Nadat we op zowel het laatste WK als EK naast de teammedailles grepen zou dat wel een mooie opsteker zijn.
De NOS was ook aanwezig om opnames te maken, het filmpje is hier te bekijken, het deel over de dressuur begint op 06:56.
[Not a valid template]Vandaag was de tweede van in totaal vier wedstrijddagen die meetellen voor het landenteam. Na de teleurstellende dag van gisteren ging het vandaag gelukkig beter. Frank moest als eerste van start voor Nederland, en hij reed een sterke proef met Alphaville die uiteindelijk goed bleek voor een percentage van 71,781% en een derde plaats. Dat goede voorbeeld deed goed volgen door Sanne ‘s middags. Zij scoorde 72,037% en een vierde plaats.
Wat dit precies voor gevolgen heeft voor het landenteam is nog niet duidelijk, een tussenstand volgt pas wanneer ook de laatste rubriek van vandaag afgelopen is.
[Not a valid template]Vanochtend hebben we alleen even licht getraind met Vorman, in voorbereiding op de individuele proef van morgenvroeg. Ik moet als tiende starten om 10.28. Naar aanleiding van het zandzakken debacle van gister krijgen we morgenvroeg de mogelijkheid om de paarden een keer aan de hand in de ring te stappen zodat ze kunnen wennen. Ondertussen hebben we er ook vandaag weer alles aan gedaan om Vorman zo fit mogelijk aan de start te krijgen. Morgen zal blijken of alle inspanningen het gewenste resultaat hebben gegeven…
[Not a valid template]Hoewel de titel wellicht anders doet vermoeden, had die slechte première niets met de voorbereiding te maken, althans niet met die van ons. Gisteren is ontzettend veel werk verzet om ons tiptop aan de start te krijgen, en dat is heel goed gelukt. Waarschijnlijk is alle ellende veroorzaakt doordat ze vastgelegen heeft in de stal, aangezien haar lijf bij behandeling door de fysio op zoveel plaatsen niet in orde bleek. Vorman voelde vandaag vanaf het begin een stuk beter aan. Het losrijden bij Miranka ging goed, en ik kon er ook lekker aan rijden. Vorman was een stuk actiever van zichzelf en ik ging met veel vertrouwen richting de wedstrijdbaan. Eenmaal in de ring werd dat zeker niet minder, ze werd door het toch al best in grote aantallen aanwezige publiek nog wat mooier en om de wedstrijdring heen voelde ze echt heel fijn. Toen de bel eenmaal ging om te starten had ik dus ook niet veel tijd nodig en ging ik meteen van start. Het binnenkomen en halthouden ging goed, het voorwaarts gaan ook maar in de eerste hoek ging Vorman opeens op de rem, wat me totaal verraste. Vorman kijkt eigenlijk nooit ergens naar en als ze kijkt loopt ze er hooguit met een boogje omheen. Al snel bleek wat de oorzaak was, om te voorkomen dat de hekjes om kunnen waaien had men overal zandzakken achter de hekjes gelegd, die er tijdens de trainingsdagen niet lagen.
Bij het om de ring rijden was dit nog niet zo’n probleem, maar eenmaal in de ring zien de paarden dan opeens iets raars door de spijlen van de hekjes, wat dus gedurende de proef meerdere keren voor spanning zorgde. Door de eerste onverwachte beweging kreeg ik nogal last van mijn spieren, en werd het dus sowieso heel moeilijk de rest van de proef goed actief te blijven rijden. Ik heb er alles aan gedaan om de opgelopen schade de rest van de proef in te halen maar ze bleef het af en toe toch spannend vinden, en dan heb ik domweg te weinig been om het er toch soepel uit te laten zien.
De score kwam uiteindelijk uit op 66,1% en een elfde plaats. Natuurlijk zwaar teleurstellend, des te meer omdat je behoorlijk machteloos bent in dit soort situaties. We hebben drie dagen lang de bak kunnen verkennen waarbij alles precies zo zou zijn als tijdens de wedstrijd, en dan veranderd de organisatie op de ochtend van de wedstrijd zoiets belangrijks. Voor de rest niets dan lof over de organisatie, ze hebben hun zaakjes over het algemeen prima voor elkaar, maar dit was toch wel een heel vervelend ‘slippertje’. We moeten het er helaas mee doen, maar is natuurlijk ook voor het landenklassement niet bepaald gunstig. Petra had in de laatste groep starters ook last van spanning en de score viel tegen. Zij eindigde met 68,09% op de zesde plaats. Morgen moeten Frank en Sanne nog rijden, en kunnen we een tussenbalans opmaken wat betreft het landenklassement.
Even een korte update, later vanavond volgt een uitgebreider verslag. Vandaag was het de dag van de vetcheck, de laatste training en de loting voor de starttijden van morgen. Om maar met die laatste te beginnen, ik ben waarschijnlijk de eerste van de hele Nederlandse Paralympische ploeg die van start gaat. Mij is de twijfelachtige eer ten beurt gevallen om het dressuurtoernooi te openen. Dat betekend natuurlijk wel dat de vetcheck in ieder geval prima is verlopen. De training daarna liep niet helemaal zoals we dat graag zouden willen. Laten we het maar op een slechte generale houden, dus morgen gaan we er 200% voor. Helaas een kort en bondig verslag vandaag, aangezien de wekker morgenvroeg wel heel vroeg gaat. Wordt morgen uitgebreider vervolgd…
Vandaag is ook de loting geweest voor de individuele proef. Onderstaand de tijden voor beide proeven van de Nederlandse combinaties. Let op, dit zijn Engelse tijden, voor Nederland dus een uur erbij op tellen:
Team test:
Grade II donderdag:
1. Gert 09:00
17. Petra 11:35
Grade IV vrijdag:
6. Frank 09:45
Grade III vrijdag:
12. Sanne 15:10
Individuele proef
Grade II zaterdag:
10. Gert 10.28
13. Petra 10.52
Grade IV zondag:
7. Frank 09:54
Grade III zondag:
6. Sanne 14:30
[Not a valid template]Het begint wat eentonig te worden, maar ook vandaag was het weer vroeg dag, alhoewel een half uurtje later dan gisteren. De planning was om na te bootsen hoe de voorbereiding op de wedstrijd zou gaan. Dus losrijden en vervolgens naar de wedstrijdbaan om in een lege ring (een deel van) de proef te rijden.
Het losrijden was nogal kort waardoor het eerste deel in de hoofdrijbaan niet helemaal was zoals ik dat graag zou willen. Toen onze zes minuten in de wedstrijdbaan voorbij waren zijn we daar buiten nog even verder gegaan, waarna Vorman uiteindelijk net als de andere dagen weer erg fijn liep. Vanmiddag was al de soundcheck voor de kür op muziek. Ondanks het lange wachten zoals meestal ging dat allemaal voorspoedig en kunnen we vlammen op de laatste wedstrijddag voor ons op maandag.
Morgen is de laatste trainingsdag, maar minstens zo belangrijk is de veterinaire keuring. Deze begint om tien uur ‘s ochtends en de verwachting is dat wij rond kwart over elf aan de beurt zijn. Iedere dag moeten de paarden bij de controle door onze veterinair Brenda ook al een stuk stappen en draven, dus we verwachten geen problemen, maar toch blijft het wel enigszins spannend. In het verleden was het nogal eens een formaliteit, maar de laatste jaren wordt er gelukkig steeds kritischer gekeken.
Na de keuring is de loting voor donderdag, de eerste wedstrijddag. Petra en ik komen dan aan de start in de grootste groep van het toernooi. Donderdag is voornamelijk de score van belang in verband met het landenteam, maar ook daarbij geldt natuurlijk dat een zo hoog mogelijke klassering het meest gunstig is.
We zijn er denk helemaal klaar voor, en als het weer mee blijft werken zoals tot nu toe zijn de omstandigheden meer dan prima om goed te kunnen presteren. Wordt weer vervolgd…
(foto’s volgen)
[Not a valid template]Vanochtend ging de wekker om zes uur om wederom rond acht uur in de wedstrijdbaan te trainen. Marjo zorgde er weer voor dat Vorman op tijd helemaal tip top klaar stond, waarna Miranka begon met het losrijden. Vorman was wederom lekker ontspannen en het zag er bij Miranka goed uit. Daarna was het eindelijk tijd om zelf te gaan rijden, en dat was bepaald geen straf. Vorman liep erg fijn en de bodem is wat mij betreft absoluut goedgekeurd. We hebben met name aandacht besteed aan het actief houden van haar zonder dat ze daarbij te lang werd, en dat lukte heel aardig. Na het oefenen van wat onderdelen van de proef was onze tijd om en keerden we met een goed gevoel terug naar stal.
Vandaag is de eerste uitzending van de NOS over de Paralympische Spelen. Onderstaand het persbericht met onder andere het uitzendschema:
HILVERSUM – De Paralympische Spelen krijgen bij de NOS meer aandacht dan ooit tevoren, zowel op televisie als op internet. Dagelijks zijn er twee televisieprogramma’s gewijd aan de Olympische Spelen voor gehandicapten, dubbel zoveel als vier jaar geleden. Beide programma’s worden gepresenteerd door Herman van der Zandt. Verder biedt NOS.nl, net als bij de Olympische Spelen, voor het eerst de mogelijkheid om de Paralympische sporten via live-streams te volgen. De bezoeker van de site kan zelf bepalen waar hij naar wil kijken. Ook de openings- en de sluitingsceremonie zijn op NOS.nl van begin tot eind rechtstreeks te zien.
Een ‘Paralympische’ avond begint om 19.00 uur op Nederland 1 met een live magazine vanuit het Paralympisch Holland House in Londen. Op de eerste drie dagen is in deze uitzending een drieluik te zien over Esther Vergeer. Vergeer is één van de succesvolste Nederlandse sporters in de geschiedenis: ze won vijf keer Paralympisch goud bij het rolstoeltennis. In Londen gaat ze op voor haar zesde gouden plak.
Verder ging verslaggever Marcel Goedhart op bezoek bij enkele oud-Paralympische sporters, met wie hij terugkijkt op hun Paralympische carrière en praat over wat dit hun heeft gebracht in het ‘normale’ leven. Verder buigt hij zich over de vraag of op de Paralympische Spelen ‘topsport’ wordt bedreven of een ‘topprestatie’ wordt geleverd.
Later op de avond, rond 23.00 uur, volgt iedere sportdag nog een uitzending op Nederland 3, met de hoogtepunten van de belangrijkste wedstrijden van die dag. De nadruk ligt op de sportieve verrichtingen van de Nederlandse deelnemers in Londen. Op de eerste en laatste dag van de Paralympische Spelen – woensdag 29 augustus en woensdag 9 september – wordt in de late editie uitgebreid stilgestaan bij de openings- en sluitingsceremonie.
De Paralympische Spelen vinden van woensdag 29 augustus tot en met zondag 9 september plaats in Londen, amper twee weken na afloop van de Olympische Spelen. Nederland is met een equipe van 91 sporters vertegenwoordigd.
Programma-informatie:
NOS Paralympische Spelen 2012 vanaf maandag 27 augustus tot en met zondag 9 september te zien op Nederland 1 tussen 19.00 en 19.25 uur, met een paar afwijkingen:
Zaterdag 1 september – 17.35-18.05 uur (Nederland 2)
Zondag 2 september – 17.35-18.05 uur (Nederland 2
Woensdag 5 september – 19.30-19.55 uur (Nederland 1)
Zaterdag 8 september – 17.30-18.00 uur (Nederland 2)
Zondag 9 september – 18.10-18.50 uur (Nederland 1)
De late editie van NOS Paralympische Spelen 2012 staat geprogrammeerd op Nederland 3 van 23.00 tot 23.15 uur, met uitzondering van de volgende dagen:
Woensdag 29 augustus – 23.15-00.00 uur (Nederland 3)
Zaterdag 1 september – 00.00-00.25 uur (Nederland 1)
Zondag 9 september – 23.30-00.15 uur (Nederland 3)
Vandaag is onderstaande interview gepubliceerd op Horsus.nl:
HorsUs bezoekers krijgen regelmatig de kans om een vraag te stellen aan een bekend persoon uit de hipische sport.
Uit die ingezonden vragen kiest de HorsUs redactie de vijf meest originele vragen voor een interview.
[Not a valid template]Door zuurstofgebrek bij zijn geboorte heeft hij een cerebrale parese (aangeboren spasme). Daardoor worden zijn ledematen niet goed aangestuurd vanuit zijn hersenen. Toch heeft deze ruiters al vele medailles op grote internationale kampioenschappen in de wacht weten te slepen: Gert Bolmer, reeds jaren een vaste waarde voor het Nederlands Paralympische team en ook benoemd tot één van de teamleden van het team dat het rood-wit-blauw op de Paralympische Spelen in Londen zal vertegenwoordigen. Voor HorsUs gaf hij een interview waarin hij lezersvragen heeft beantwoord.
Augustus 2012
Interview
Kun je iets over je wedstrijdpaarden vertellen en waarom die zo geschikt zijn voor jou om paradressuur te rijden.
‘Momenteel ben ik met twee paarden actief in de wedstrijdsport; Vorman en Florencia. Vorman (een merrie, ondanks dat haar naam anders doet vermoeden) is een echte knuffelbeer.
Vooral haar enorm meewerkende karakter maakt haar heel geschikt voor de paradressuur. Ze schrikt eigenlijk nergens van, en als ze dat wel doet zet ze hooguit een stapje opzij. Als ze eenmaal iets gezien heeft is het goed en blijft ze niet kijkerig. Daarnaast gaat ze er altijd voor in de ring, alsof ze weet dat het daar moet gebeuren. Dan moet ik haar eerder afremmen dan op gang helpen, wat zeker met mijn handicap goed van pas komt. Ze heeft misschien niet de beste bewegingen van het deelnemersveld, maar compenseert heel veel met haar geweldige karakter.
Florencia heb ik pas sinds maart dit jaar, en we zijn dus nog druk bezig om meer een combinatie te vormen. Net als Vorman is ze niet kijkerig in spannende omgevingen, en schiet ze niet weg als ze wat eng vindt. Qua beweging heeft ze een streepje voor op Vorman, maar omdat we nog maar zo kort een combinatie zijn heb ik in de ring nog niet altijd kunnen laten zien wat erin zit.’
Wat verwacht je van Londen (persoonlijk doel en team) en heb je je voorbereid?
‘Voor Londen is een medaille het doel, en een gouden medaille de droom. Dat doel is zeker niet onhaalbaar maar de concurrentie is in de grade waarin ik uitkom heel sterk. Zo was het podium tijdens het laatste WK voor de individuele proef en de kür totaal verschillend. Ook is het niet ondenkbaar dat er opeens een onbekende naam hoge ogen gooit. Zo kreeg een Zweedse amazone in aanloop naar de Paralympics van Athene 2004 opeens een heel goed paard tot haar beschikking waarmee ze dubbel goud veroverde, terwijl ze daarvoor en daarna nooit hoog scoorde. Ook in de aangepaste dressuur wordt de kwaliteit van de paarden steeds belangrijker. Wat betreft het team gaan we voor brons, of op een echt goede dag voor zilver. Het goud lijkt gereserveerd voor Engeland, waarbij Duitsland, Denemarken en Nederland hoogstwaarschijnlijk zullen gaan strijden om zilver en brons. De laatste jaren viste Nederland telkens achter het net, maar met dit team behoort een medaille denk ik meer dan ooit tot de mogelijkheden.’
Rijd je ook wel eens reguliere wedstrijden en waarom wel of niet?
‘Voorheen heb ik ook reguliere wedstrijden gereden, maar met het huidige wedstrijdschema van de aangepaste sport komt het daar meestal niet van. Daarnaast sluiten de aangepaste sport en reguliere dressuur niet altijd even goed op elkaar aan. In onze tak van sport is immers de beperking van de ruiter het uitgangspunt bij het bepalen van het niveau, terwijl regulier het gevraagde niveau afhankelijk is van de mate van africhting van het paard. De verplichte proeven in grade II bevatten bijvoorbeeld geen galop, terwijl ik in mijn kür op muziek eenvoudige wissels laat zien. Om ringervaring op te doen op wedstrijden dicht in de buurt kan regulier starten dus nuttig zijn, maar verder voegt het voor mij niet heel veel toe om goed te kunnen presteren in de aangepaste sport.’
Worden jouw paarden nog bijgereden door iemand anders?
‘Mijn paarden worden bijgereden door Miranka Schellekens, waarbij ik inmiddels al 13 jaar train. Omdat ik vanwege mijn handicap mijn paarden niet altijd gelijkmatig belast is het van belang dat ze ook getraind worden door een ruiter/amazone zonder beperking. Miranka is erg sterk in het trainen van paarden op een manier zodat ik er optimaal mee kan presteren, en dat is lang niet alle instructeurs gegeven. Dat is ook de reden dat ik al zo lang train bij haar, ondanks dat ze 175 km verderop woont.’
Hoe combineer je topsport met jouw baan en wat maakt jou een echte topsporter?
‘Dit is zeker in de aanloop naar de Paralympics van Londen wel eens lastig, maar gezien de financiële kant van topsport is een baan absoluut noodzakelijk. Om me zo goed mogelijk voor te kunnen bereiden ben ik tijdelijk minder gaan werken. Normaal gesproken combineer ik een fulltime baan met minstens 5 dagen training per week. Vanuit mijn woonplaats Den Ham (Ov.) rij ik dan via mijn werk in Apeldoorn naar Best waar de paarden gestald staan. Wat mij een topsporter maakt is denk ik de wil om alles eruit te halen wat er in zit, en daar heel veel voor te doen en laten.’
Copyright HorsUs
|
Laatste reacties